Możecie zrobić:

-zorganizować się z udziałem SII, żeby mieć pewność, że to jest faktyczne bezstronne zorganizowanie się w obronie interesów drobnych przeciwko ZSZ,
- unikać leaderów na forum, bo dziwnym trafem poza „szumem „ nikt nie proponuje konkretnych rozwiązań i nie ma żadnej pewności, kto reprezentuje czyje interesy,
-zawiadomić knf + prokuraturę, działanie na szkodę spółki przez zarząd, doprowadzenie do niskiej wyceny spółki, transakcje powiązane , manipulowanie przepływamy finansowymi (klienci Polkomtel i Cyfrowy), Polkomtel-dawny klient-dzisiaj dzięki Solorzowi przejmuje swojego dostawcę? , manipulowanie informacjami rynkowymi (przy emisji informacje snujące wizje przełomowej technologii) , manipulowanie transakcjami rynkowymi (łatwe do zidentyfikowania automaty handlujące wg algorytmów).
- spółka nie jest wycofywana z giełdy bo jest na skraju bankructwa, a ZSZ chce ją uzdrowić, jest wręcz odwrotnie spółka była o krok od wyjścia na prostą, natomiast ZSZ skutecznie wyeliminował drobnych akcjonariuszy z udziały  w tym przedsięwzięciu. Wielokrotne zapowiadany przez zarząd moment generowania wyższych przychodów niż koszty i wykazania zysków jest właśnie teraz.
- złożyć zbiorowy pozew sądowy przeciwko cenie zaoferowanej w wezwaniu przez Polkomtel.
- nagłośnić sprawę w mediach, każda gazeta/portlal chętnie sobie podbije nakład na sporze drobni kontra znany miliarder.

Nie możecie:
- zablokować technicznie obowiązkowego wykupu- bo jest jak najbardziej zgodny z prawem,
- zwrócić się bezpośrednio z żadnymi roszczeniami do Solorza, bo on swoje decyzje i plany biznesowe realizuje przez spółki i zarządy, więc to spółki i zarządy sa stroną. Bardziej zaawansowana struktura „słupów”.
 

Wszystko się zgadza może nawet w przyszłości możecie się dogadać z tym panem aby pomagał kancelarii którą wynajmiecie ,lub może wynajmiecie tego Pana a może być was stać np. na tego pana i drugiego radcę prawnego co dwie głowy to nie jedna
 tak należy działać ale najpierw może jak organizator spotkania nie podał telefonu to niech to może zrobi oizdom lub kk /bo choć go niekiedy krytykujecie jego wpisy są sensowne/ możecie nawet obydwoje dać numery jest dużo miejsc w internecie gdzie należy to rozreklamować /kup starter w kiosku dowolny za 5 zł Orange jest tam opcja po wysłaniu smsa start/drukowane litery/ na numer 8002 daje to rok ważności kąta ,i zróbcie grupę ,abyście mogli mieć ze sobą kontakt,tylko grupa osób im większa tym lepiej medialnie a taniej Kosztowo odniesie sukces ,dla zasady nie sprzedawajcie akcji słupom Solorza bo oni do Sadu nie pójdą, dajcie tel wysyłajcie smsy z ilością akcji i dawnym miastem wojewódzkim najbliżej którego mieszkacie np. 10000 szt Kraków /pilnować aby skrzynka się nie zapełniła ,później pomoc innych z was którzy będą musieli zabawić się w troli i naganiać na przystępowanie do grupy wysyłanie niezobowiązujących smsów zrobić teks na forum i wklejać na wszystkich możliwych miejscach w internecie ,wysłać wiadomości prywatne do wszystkich ników występujących w wątku Midas na bankierze czy parkiet nawet dwa lata do tyłu aby poinformować ich o inicjatywie aby wysłali smsa, nam również trochę maklerzy /znacie przeciez maklerow w POKACH/pomagali NAM mają bazę danych klientów co mają te akcje ,wam telefonu do klienta nie dadzą ale sami dla jego dobra mogą mu o tym powiedzieć podać do was klientowi numer telefonu jak będzie chciał to sam wyśle smsa, sam rozmawialem z osobami ktore mają kierownicze stanowiska w biurach maklerskich i jeśli wyślecie do nich oficjalne PISMO ABY powiadomili ich klientów o waszej inicjatywie to może co drugie biuro to zrobi sam u nas tego nie robiłem bo odzew był wystarczający, możecie za 500zł z tych składek dać komunikat w PAP każdy może o waszej inicjatywie, choć gazety same chętnie napiszą.

Raczej możesz mieć racje , ale metodą konsultacji z osobami mądrzejszymi warto to sprawdzić ,czy wszyscy których spytacie to potwierdzą, bo gdyby były nawet tylko 3 osoby z 10 których zapytacie oczywiście mądrzejszych od nas powiedziały iż jest szansa aby to zablokować w dowolny sposób to należy iść tym wariantem, tutaj można wykorzystać iż przepis jest niezgodny z konstytucją i gdyby udało się przekonać Sad aby dał zabezpieczenie waszych roszczeń w postaci wstrzymania przymusowego wykupu do czasu wyjaśnienia tej wątpliwości czyli zakończenia postępowania Sadowego,mogą być również inne prawne kruczki,dlatego bardzo proszę sprawdźcie to bo to jest bardzo ważne,sami możemy niemieć takiej wiedzy aby to rozstrzygnąć. Dla osób z Warszawy przy kancelarii Prezydenta jest specjalne biuro prawne ,coś tam pomagają i udzielają porad,Jest Rzecznik Praw Obywatelskich,tylko nie koniecznie w tych instytucjach mają najlepszych prawników,dlatego warto zadzwonić chociażby do tych kancelarii co podałem,i do innych na chybił trafił,warto wybrać te które mogą mieć doświadczenie.Sam też nie jestem wszechwiedzący aby wyrobić sobie zdanie na określony temat zawsze pytam mądrzejszych co o tym sądzą minimum 10 osób i wychodzę z założenia iż większość mądrzejszych ma racje ,gorzej jak wynik rozmów jest 5 na 5 lub 6 na 4 nie /wtedy jest trudno powiedzieć kto ma racje, przy rozkładzie głosów 7-3 są wątpliwości i zwiększam liczbę osób których się radzę
Jeśli telefonicznie będziecie rozmawiać pod pretekstem wynajęcia danej kancelarii to przy okazji jeśli osoba która od was będzie rozmawiała będzie umiała tak rozmową pokierować aby się tego dowiedzieć to za darmo będziecie mieć stosunek głosów na to pytanie,dalsza strategia czy się spieszyć bardzo czv się spieszyć pomału zależy od odpowiedzi na to pytanie.
Jeśli 9 osób z 10 mądrzejszych od Nas powie iż tak jest to oczywiście należy im uwierzyć jednak jeśli choć jedna osoba ma pomysł prawny jak to zablokować a nie dochodzić odszkodowania to tą drogą należy iść ,MOŻE DA SIĘ UZYSKAĆ ZABEZPIECZENIE ROSZCZENIA POSTANOWIENIE SĄDU ZAKAZUJĄCE WYKONANIE WYKUPU DO MOMENTU AZ SAD NIE ROZSZCZYGNIE CZY JEST TO ZGODNE Z KONSTYTUCJĄ ,LUB WYKORZYSTYWAĆ INNE KRUCZKI PRAWNE

Solorz może mieć problem bo przepisy mogą być niezgodne z Konstytucją bo tak jak twierdzą prawnicy z informacji prawnych  dotyczy przymusowego wykupu do poczytania zgodnie z art 21 ust 2 Konstytucji wywłaszczenie może zostać dokonane tylko na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem Trybunał Konstytucyjny analizował to ale na gruncie k.s.h uznając to za dopuszczalne pod warunkiem zagwarantowania akcjonariuszom mniejszościowym odpowiedniej wyceny ich akcji sygn P25/02 OTK ZU 2005/6A/65 , znajdzcie tą sygnaturę w internecie poczytajcie
dodatkowo to poczytajcie  Spór istniejący w doktrynie polskiego prawa spółek na temat zgodności instytucji squeeze out z Konstytucją rozstrzygnął ostatecznie Trybunał Konstytucyjny. W wyroku z dnia 21.06.2005 r. (sygn. akt P 25/02) TK przesądził, że przepis art. 418 § 1 k.s.h. przewidujący przymusowy wykup akcji drobnych akcjonariuszy jest zgodny z Konstytucją. ZNAJDZCIE TE SYGNATURY JEST ZGODNY POD PEWNYMI WARUNKAMI ODPOWIEDNIEJ WYCENY A U WAS TEGO NIE BYŁO ŁATWO PODWAŻYĆ IŻ KURS 81 GROSZY NIE ODDAWAŁ WARTOŚCI SPÓŁKI I POTENCJAŁU PRZYSZŁYCH ZYSKÓW, W POŁĄCZENIU Z EMISJAMI AKCJI,DODATKOWO TO SĄ STARE ORZECZENIA I DZIŚ MOGĄ ZMIENIĆ ZDANIE I POWIEDZIEĆ IŻ JEST ON NIEZGODNY Z KONSTYTUCJĄ

Teraz najważniejsze poza GPW można zablokować przymusowy wykup,bez problemu i wiele kancelarii to robiło ,ale paradoksalnie spółki nie publiczne podlegają pod przepisy kodeksu handlowego i tam przymusowy wykup jest jeśli przeciwnik ma 95 % i potrzebna jest uchwała którą można zaskarżyć, dodatkowo przymusowy wykup jest po wycenie biegłego, Dla spółek te przepisy niby nie obowiązują bo ważniejsza jest niby ustawa o spółkach publicznych gdzie wystarczy 90 % ,brak uchwały którą można zaskarżyć,brak wyceny biegłego tylko magiczny kurs notowań którym przy odpowiednim kapitale można manipulować /lub innymi metodami/ zrobić go na odpowiednim poziomie dlatego tą różnicę przepisów również należy wykorzystać .Poniżej cytat jak to jest poza GPW

Harvard Business Review, mec. Robert Gawałkiewicz
Przepisy kodeksu spółek handlowych, dotyczące przymusowego wykupu akcjonariuszy mniejszościowych przez akcjonariusza większościowego, wydają się proste i jednoznaczne. Kryją jednak wiele pułapek, których nie powinien lekceważyć akcjonariusz zamierzający przejąć całkowitą kontrolę nad spółką. Warto o nich wiedzieć przed podjęciem decyzji o przymusowym wykupie.
Kodeks spółek handlowych dopuszcza w spółce akcyjnej przymusowy wykup akcjonariuszy mniejszościowych przez akcjonariusza większościowego (tzw. squeeze out), jeśli ten dysponuje co najmniej 95% akcji – samodzielnie lub najwyżej z czterema innymi akcjonariuszami (przy czym każdy z nich musi posiadać przynajmniej 5% akcji). Na mocy uchwały Walnego Zgromadzenia mogą oni wówczas przejąć pozostałe akcje należące do akcjonariuszy mniejszościowych, nawet wbrew ich woli, w zamian za odpowiednią cenę, którą ustala biegły* W praktyce jednak uzyskanie pełnej kontroli nad spółką akcyjną może okazać się trudne. Na akcjonariusza większościowego czyhają bowiem liczne pułapki, takie jak konieczność podania uzasadnionych powodów wykupu czy możliwość podważenia wykupu, jeśli akcjonariusze mniejszościowi nie byli usatysfakcjonowani wyceną akcji.
Uzasadnione powody przymusowego wykupu
Osiągnięcie przepisowego, 95-procentowego udziału kapitałowego w spółce może okazać się niewystarczające, by przymusowo wykupić pozostałych akcjonariuszy. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, za przymusowym wykupem muszą bowiem przemawiać uzasadnione powody. W praktyce sądowej zapadały już wyroki uchylające uchwały Walnego Zgromadzenia o przymusowym wykupie, właśnie z powodu braku uzasadnionych powodów. Na przykład zamiar akcjonariusza większościowego, by uprościć działanie spółki akcyjnej poprzez stworzenie z niej spółki jednoosobowej, w razie sporu może być uznany za powód niewystarczający do przymusowego wykupu.
Co ciekawe, wymóg uzasadnienia przymusowego wykupu nie wynika w żaden sposób z przepisów kodeksu spółek handlowych. W prawie niemieckim, które przesłanki przymusowego wykupu akcji reguluje podobnie jak prawo polskie, nie ma obowiązku jego uzasadniania.
Wycena akcji
Kolejną pułapką przy przymusowym wykupie akcji przez akcjonariusza większościowego może się okazać ich wycena. Ustala ją biegły, którego wyznacza Walne Zgromadzenie albo Sąd Rejestrowy na wniosek zarządu spółki. Określając cenę akcji, biegły powinien zastosować więcej niż jedną metodę wyceny. Dyskusyjna jest natomiast kwestia, czy – podobnie jak przy przymusowym umorzeniu akcji – obowiązuje go wymóg wyceny wykupywanych akcji co najmniej po ich wartości bilansowej.
Należy także wziąć pod uwagę, że akcjonariusze mniejszościowi mogą zaskarżyć podjęte przez Walne Zgromadzenie uchwały o przymusowym wykupie, jak i o powołaniu biegłego, i wytoczyć powództwo o ich uchylenie lub unieważnienie, jeśli uchwały te skutkują ich pokrzywdzeniem z naruszeniem dobrych obyczajów lub w inny sposób naruszają prawo. Niezależnie od tego niezadowolony akcjonariusz mniejszościowy może w odrębnym trybie zakwestionować samą wycenę akcji. W tym ostatnim przypadku brak jest precyzyjnego terminu, w którym akcjonariusz mniejszościowy powinien wystąpić z takim żądaniem. Co więcej, jeśli Sąd Rejestrowy na wniosek akcjonariusza mniejszościowego podwyższy cenę wykupu akcji (a orzeczenie Sądu Rejestrowego nie podlega zaskarżeniu), nie ma jasności, czy dotyczy to także innych akcjonariuszy mniejszościowych, czy nie.
Przepisy kodeksu spółek handlowych nie wykluczają zaskarżenia przymusowego wykupu tylko z powodu kwestionowania przyjętej wyceny akcji. Warto sobie to uświadomić, bo w zbliżonym przypadku połączenia spółek nie można zaskarżyć przymusowego wykupu z tego powodu. Zaskarżenie uchwały o wykupie akcji czy też przyjętej wyceny akcji nie wstrzymuje, co prawda, procedury przymusowego wykupu, ale skarżący akcjonariusz może ją zablokować, uzyskując zabezpieczenie swego roszczenia (tzw. zarządzenie tymczasowe). W przypadku akcji imiennych wykupiony akcjonariusz mniejszościowy może także sprzeciwiać się, by zarząd spółki dokonał zmiany akcjonariusza w księdze akcyjnej.
W rezultacie przymusowy wykup, trwający zwykle co najmniej kilka miesięcy, może się jeszcze przedłużyć, jeśli akcjonariusze mniejszościowi będą mu się sprzeciwiać.
Problematyczna jest także kwestia, kiedy akcjonariusz większościowy może nabyć akcje akcjonariusza mniejszościowego oraz jakie są skutki uchylenia przez sąd uchwały o przymusowym wykupie. Wszystkie te ryzyka warto rozważyć, podejmując decyzję o przymusowym wykupie.

Nawet w lepszej sytuacji są Spółki z NewConnect Z punktu widzenia akcjonariusza mniejszościowego najistotniejszym elementem tego ogłoszenia wydaje się być cena, za którą akcje zostaną odsprzedane. W związku z tym, iż spółki z NewConnect są spółkami publicznymi, jednak nie notowanymi na rynku regulowanym, obowiązuje specyficzna regulacja dotycząca obliczania ceny akcji podlegających wykupowi. Nie jest to cena obliczana na podstawie kursu akcji danej spółki ustalana jako średnia cena rynkowa z ostatnich kilku miesięcy, jak ma to miejsce w przypadku spółek z rynku regulowanego, lecz jest to wartość godziwa akcji. Nie oznacza to oczywiście, że wyceny dokonuje się arbitralnie, bez uwzględnienia obiektywnych czynników wpływających na wartość akcji, w tym kuru akcji na NewConnect. Wartość godziwa jest bowiem zdefiniowana w polskim prawie i może być stosowana dla potrzeb wyceny akcji przy przymusowym wykupie. Najogólniej można stwierdzić, że wartość ta ma odpowiadać rzeczywistej wartości akcji. 
Z czasem jak będę miał zapał to wprowadzę tą zmianę do spółek GPW, może z modyfikacją tego określenia wartość godziwa ,zastępując innym jasnym sformułowaniem może wprost wyceną biegłego

A spółki z GPW tak jak w waszym przypadku i naszym Polcolorit /tylko nam na razie to nie grozi bo mamy prawie 12 % akcji jednak jak Marconi zrobi wezwanie drugie np 100 %czy 150% powyżej aktualnego kursu to i INTERES PRYWATNY OSÓB Z POROZUMIENIA WEŹMIE GÓRĘ I TEZ BĘDZIEMY MIEĆ PRZYMUSOWY WYKUP ,a s a z nami osoby które do prywatnej kieszeni dały tej kobicie kwoty po 2 mil kupując akcje po 43 zł w 2004 roku a dziś te same akcje chciała im zabrać po 75 groszy ,czyli dostaliby 40 tys zł a drugie dwa miliony stracili na odsetkach przez 10 lat, i tez pójdziemy do Sadu z przymusowym wykupem ale dopłacą wszystkim co pójdą do kwoty np 6 zł to jest odzyskają 14 % tego co dalio tej kobiecie oni tego nie chcą i będziemy szukać takich rozwiązań aby zablokować i zatrzymać akcje i notowania /jednak może tak się nie dać ale będziemy próbować/

przeważają takie poglądy w doktrynie JEŚLI CHODZI O WASZ PRZYPADEK
 W spółkach publicznych nie istnieje sądowa kontrola wyceny akcji podlegających wykupowi, choć kontrola ta przysługuje akcjonariuszom spółek prywatnych. W konsekwencji akcjonariusz mniejszościowy ma jedynie możliwość zgłoszenia swoich roszczeń, i co należy wyraźnie podkreślić, wyłącznie roszczeń finansowych, dopiero po przeprowadzeniu całej procedury squeeze out, czyli wtedy gdy akcje zostaną przejęte przez akcjonariusza większościowego. Jedyną szansą dla akcjonariusza, który uważa, że zapłacona mu za akcję cena nie jest ceną godziwą, jest powództwo cywilne skierowane przeciwko akcjonariuszowi „wyciskającemu”. W takim procesie akcjonariusz może żądać odszkodowania, za nieprawidłowe określenie ceny. Wartością szkody jest różnica pomiędzy prawidłową ceną (wartością godziwą akcji), a ceną faktycznie mu zapłaconą.
Jeśli 9 osób z 10 mądrzejszych od Nas powie iż tak jest to oczywiście należy im uwierzyć jednak jeśli choć jedna osoba ma pomysł prawny jak to zablokować a nie dochodzić odszkodowania to tą drogą należy iść.

Różnice w stopniu ochrony akcjonariuszy mniejszościowych spółek publicznych z rynku głównego a NewConnect i niepublicznych są więc znaczne. Nie istnieją żadne podstawy do takiego różnicowania, dlatego też trudno wskazać jakie były intencje ustawodawcy w tak odmiennym formułowaniu przepisów statuujących mechanizmy ochronne Tłumaczyłem to posłom ,i ministerstwu finansów, tym z KNF ,teraz nie mogli tego zmienić bo wykraczało to za bardzo poza zmiany które wtedy dokonywali na szybko na naszą prośbę zmienili aby do wyrzucenia z GPW aby przegłosować to potrzeba teraz 90 % większości na walnym a było 80% ,mała zmiana ale zawsze coś skoro ja sam prawie zmieniłem przepisy a wy macie problemy z zorganizowaniem się dawajcie ten telefon

NA KONIEC JA BYM Atakował KILKOMA POZWAMI
1. osobę robiącą przymusowy Wykup również z wykorzystaniem dyrektywy 2004/25/WE.która ma cały dział o przymusowym wykupie
2.ING ZA REKOMENDACJE której posłuchaliście się 
3.Państwo Polskie za zły przepis odszkodowanie ,może w sądach unijnych
Należy również podkreślić, ze w roku 2013 w systemie EU-Pilot została zarejestrowana sprawa nr 4875/13/MARK dotycząca niewłaściwej transpozycji art. 5 dyrektywy 2004/25/WE, która nie zapewnia odpowiedniej ochrony interesów akcjonariuszy mniejszościowych, w przypadku gdy dany podmiot uzyska faktyczną kontrolę nad spółką akcyjną. Z uwagi na fakt, ze przedmiotowy projekt ustawy zakłada między innymi właściwą transpozycję wskazanego przepisu prawa europejskiego, dalsze wydłużanie procesu legislacyjnego spowodować może w konsekwencji wystąpienie Komisji Europejskiej do Trybunału Sprawiedliwości UE z wnioskiem o nałożenie kary na Polskę za brak prawidłowej implementacji zapisów dyrektywy 2004/25/WE.
4.Pozew wykorzystując poniższy artykuł 800 tys. zł kary nałożone przez KNF na Solar za nieprawidłowości w raportach finansowych wprawdzie nie jest wielką sumą, ale sam fakt ukarania będzie miał spore konsekwencje.
– Kara umożliwia otwarcie postępowań w sprawach osobowych kar dla członków zarządu Solaru odpowiedzialnych za sprawozdania. Poza tym kara może być dla inwestorów, szczególnie instytucjonalnych, podstawą do dochodzenia od spółki roszczeń cywilnych – mówi Łukasz Dajnowicz, rzecznik KNF. Wskazuje, że toczące się postępowanie prokuratorskie w sprawie Solaru i opinia biegłych są zbieżne z tym, co KNF podała w uzasadnieniu kary.
Głównie chodzi o brak konsolidacji firmy APH Grutex Jolanta Gruszka w raportach okresowych z 2011 r., 2012 r. i 2013 r. To główny dostawca towarów dla Solaru, który do tej pory nie jest konsolidowany przez giełdową spółkę, mimo że obecna wartość należności stanowi 64 proc. sumy bilansowej Solaru. To jedyny przypadek wśród giełdowych detalistów, w którym jednostka zajmująca się dostawami jest wydzielona poza grupę kapitałową. KNF nie ma wątpliwości, że taka konstrukcja wpłynęła na obraz sytuacji finansowej i działalności operacyjnej Solaru. Według KNF konsolidowanie Gruteksu oznaczałoby zasadniczą zmianę prezentacji wyników. Nadzór podkreśla, że działania spółki miały charakter zamierzony i zaburzyły rzetelność informacji dla inwestorów. Może to wyjaśniać wyjątkowo wysoką rentowność Solaru przed IPO i gwałtowne załamanie wyników po. W prospekcie zarząd prognozował 58 mln zł zysku netto w 2012 r., ale spółka zarobiła tylko 15 mln zł, zaś w tym roku broni się przed stratą. Wiosną 2012 r. w IPO zarząd, czyli trzej właściciele Solaru, sprzedali inwestorom 40 proc. akcji po 13 zł za sztukę, inkasując łącznie 156 mln zł (nowej emisji nie było). W piątek kurs spadł do 0,92 zł, najniższego poziomu w historii.
– Cieszę się, że sprawiedliwość wzięła górę i mam nadzieję, że to nie koniec. Analizujemy kwestie prawne i możemy podjąć dalsze kroki. Przekonamy się o tym w ciągu paru tygodni – mówi Sebastian Buczek, prezes Quercus TFI, który od początku walczył o wyjaśnienie sprawy. – Będziemy się starali przynajmniej częściowo odzyskać pieniądze naszych klientów. Sam Solar jest w bardzo słabej kondycji finansowej, raczej będziemy się koncentrować na podmiotach, które sprzedały akcje w IPO – mówi Buczek.
5. Oczywiście wszystkie DZIAŁANIA KTÓRE O KTÓRYCH PISZE MECENAS NALEŻY TEŻ PODJĄC ALE TO JUŻ PRAWNICY KTÓRYCH WYBIERZECIE BĘDĄ DZIAŁALI ,PLUS REWIDENT
Jest duża szansa iż może nawet wszystkie pozwy wygracie /tylko więcej kasy na prawników dlatego róbcie działania promocyjne zachęcające do przystępowania aby było dużo osób dajcie w końcu ten numer,piszcie tylko w wątku z tym numerem

Dzieki kolego za wsparcie.
Nie wazne czy masz akcje czy nie.
wrogowie naszysz wrogow sa naszymi przyjaciolmi.

PS.
pamietajmy o tym ile polkomtel zaplacil za midasa i o 300 mln oddluzeinu midasa dzien po rozliczeniu wezwania o czym wspomnial maxiking.

Oczywiscie ze nie podalem mojego numeru, bo nie mam zamiaru odbierac dziwnych telefonow od kogo kolwiek.
Nie wiem kto czyta forum i po co.
Numerami wymienimy sie na spotkaniu.

Jescze raz zachecam do rozwazenia terminu 13 maja o 18:00 w jakies kancelarii prawnej.
Jesli pojdziemy w tym kierunku i tam bedzie wszystko dogadane, wtedy wszyscy zainteresowani bedoa mogli dzwonic bezposrednio do kancelarii by potwierdzic szczegoly spotkania

To chyba ma wiecej sensu, nie?

Jestem obiektywny bo nie mam akcji ,a w dwie osoby zorganizowaliśmy Porozumienie Akcjonariuszy Polcolorit ,nawet kk zalecam przystąpienie do grupy widać iż ma wiedzę jednak niech się nie przyznaje iż to on ,podobnie peek też niech przystąpi jako ktoś inny,
Dodatkowo bankier publikuje ranking wejść różne ip na ten wątek macie wysokie miejsce w rankingu 46 ,wiele osób czyta ,dlatego dajcie jak najszybciej telefon może ~oizdon kupi starter orange i da numer
Możecie iść tą drogą dla pozwu dla paru osób, ktoś kto ma mało akcji nie przyjedzie na spotkanie ci co mają nawet dużo akcji nie zawsze mają czas w tym samym dniu , dodatkowo czas na taką wycieczkę i koszta paliwa które można przeznaczyć na prawników musi być dużo osób aby było medialnie ,jeśli są strajki nawet rząd się ugina pod presją, parę osób w pozwie to powiedzą iż to odchyl od normy ,osoby nielubiące Solorza ,będą wykorzystywać iż fundusze oddały to wszystko jest ok wszyscy których dotyczyć będzie ten wykup chętnie dadzą nazwisko do pozwu i wpłacą składkę 1 grosz od akcji ale należy im umożliwić wysłanie smsa przy małej ilości osób nie podołacie finansowo ,dużo osób mała składka dlatego apeluję aby inna osoba dała numer telefonu aby były wysyłane smsy z ilością akcji i najbliższym miastem wojewódzkim w pobliżu którego mieszkają te osoby ,musicie atakować dużą ilością osób nawet zwalniając te osoby od kosztów ale przeciez 10 zl składki od 1000 sztuk każdy dla idei da oczywiście od 100tys akcji składka tysiąc złotych,spotkanie może być jako jedno z regionalnych co nie wyklucza zrobienia innych spotkań w innych rejonach Polski, jeśli ktoś nie chce odbierać telefonów to można zrobić tylko wysyłanie sms ,Podanie telefonu jest bardzo ważne ,proszę inną osobę aby kupiła starter najlepiej orange za 5 zł włączyć bez doładowania rok ważności konta i zbierać wstępne niezobowiązujące deklaracje poparcia ,nie stoi nic na przeszkodzie abyście również innymi metodami pozyskiwali nowych członków grupy,

ja chetnie dołącze sie do pozwu. niestety nie mam mozliwosci jechac na spotkanie ani aktywnie uczestniczyć w całym procesie. chętnie dorzuce się do wynagrodzenia kancelarii. niestety w tym sporze będę bierną osobą tzn- dam np pełnomocnictwa do reprezentowania mnie przed sądami. oplace czesc wynagrodzenia kancelarii. nie moge w tym aktywnie uczestniczyć bo poprostu nie mam czasu a co wazniejsze nie znam sie za grosz na prawie. podaje moj adres agrimon@o2.pl

agrimon witamy na pokladzie
potwierdzam w przyszlym tygodniu dam znac co i jak
dzieki
T

Przeprowadzenie przymusowego wykupu akcji
w trybie art. 418 Kodeksu spółek handlowych
 


Autor: prof. Wojciech Popiołek




Uwagi wstępne
Przesłanki przymusowego wykupu
Przeprowadzenie przymusowego wykupu
Konstrukcja prawna nabycia akcji podlegających przymusowemu wykupowi
 Uwagi wstępne
 
Instytucja przymusowego wykupu akcji drobnych akcjonariuszy (tzw. squeeze out, "wyciśnięcie" akcjo­nariuszy), uregulowana w art. 418 ustawy z 15.09.2000 r. - Kodeks spółek handlowych 1, jest nową in­stytucją prawa polskiego2,. Jej istota polega na tym, że akcjonariusze większościowi mogą doprowadzić do przymusowego wykupu na swoją rzecz - po oznaczonej zgodnie z przepisami KSH cenie - akcji nale­żących do akcjonariuszy mniejszościowych, pozbawiając ich w ten sposób - wbrew ich woli - statusu ak­cjonariuszy i przekształcając spółkę "otwartą" w spółkę "zamkniętą".
Uregulowanie art. 418 KSH wywołało ożywioną dyskusję w literaturze. W szczególności toczy się spór co do jego konstytucyjności.
Wedle niektórych autorów uregulowanie narusza art. 21 ust.1 Konstytucji RP, jako że przymusowy wykup prowadzi w istocie rzeczy do skutku wywłaszczenia, a to dopuszczalne jest tylko na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem (art. 21 ust. 2 Konstytucji RP), zatem przymusowy wykup stoi w sprzeczności z istotą prawa własności. Własność zaś może być ograniczona tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności (art. 64 ust. 3 Konstytucji RP) 3.
Poglądy te nie wydają się zasadne, jeżeli zważyć na naturę spółki akcyjnej i związaną z nią zasadę "rzą­dów większości nad mniejszością" 4. Akcjonariusz, uzyskujący prawa udziałowe w spółce akcyjnej musi liczyć się z tym, że zakres jego uprawnień w spółce jest ściśle uzależniony od proporcji jego udziału w kapitale i z tym, że może być swoich praw podmiotowych pozbawiony - wbrew swojej woli - w przypad­kach przewidzianych w ustawie (przymusowy wykup) lub w statucie (przymusowe umorzenie). Istotne jest jednak to, że pozbawienie go praw udziałowych poddane jest kontroli sądowej (art. 45 ust.1 Konstytucji RP), jako że decyzje spółki w tym zakresie, wyrażone w uchwałach walnych zgromadzeń, podlegają takiej kontroli.
Przymusowy wykup może być zatem postrzegany - w opozycji do tradycyjnych w prawie spółek praw mniejszości - jako "prawo większości" 5. Wprowadzając tę instytucję do KSH ustawodawca musiał więc wyważyć interesy tych dwóch grup akcjonariuszy. Nie ulega wątpliwości, że przy zezwoleniu na pozba­wienie określonej grupy akcjonariuszy praw udziałowych wbrew ich woli, celem uregulowania instytucji przymusowego wykupu jest przede wszystkim zapewnienie odpowiedniej ochrony praw tych akcjonariu­szy, których prawa udziałowe stać się mają przedmiotem przymusowego wykupu. Tej okoliczności nie można nie brać pod uwagę przy wykładni przepisów regulujących squeeze out.
 
Przymusowy wykup uregulowany jest przede wszystkim w art. 418 KSH. Przepis ten jednak odsyła - w zakresie sposobu podjęcia i skuteczności uchwały walnego zgromadzenia o wykupie - do przepisów art. 416 § 2 - 5 KSH, dotyczących uchwały walnego zgromadzenia o istotnej zmianie przedmiotu działalności spółki, oraz - w zakresie wyceny wykupywanych akcji oraz sposobu dokonania wykupu - do przepisów art. 417 § 1 - 3 KSH, dotyczących wykupu akcji akcjonariuszy nie zgadzających się na istotną zmianę przed­miotu działalności spółki. Przepis art. 417 § 1 KSH z kolei odsyła do uregulowań art. 312 § 5, 6 i 8 KSH. Wszystkie odesłania mają charakter odpowiedni, z czym - jak wiadomo - wiążą się określone konsekwen­cje, gdy chodzi o zakres i sposób zastosowania przepisów, do których następuje odesłanie. Nie oznacza to jednak oczywiście całkowitej dowolności interpretacyjnej.
 


Przesłanki przymusowego wykupu


Przeprowadzenie przymusowego wykupu wymaga spełnienia łącznie wielu przesłanek. Można je podzielić na przesłanki o charakterze ogólnym, które wyznaczają granice stosowania przymusowego wykupu (przez wskazanie takich akcji, które w ogóle nie mogą być przedmiotem wykupu6) oraz o charakterze szczególnym, które odnoszą się do warunków przeprowadzenia wykupu takich akcji, które co do zasady mogą być przedmiotem wykupu.


Przesłanki szczególne można podzielić na podmiotowe i przedmiotowe. Wypada zwrócić uwagę, że wśród przesłanek przymusowego wykupu przepisy KSH nie wymieniają ani istnienia "ważnych powodów" 7, ani nawet wymogu uzasadnienia uchwały o przymusowym wykupie. Motywy przeprowadzania wykupu pozo­stają wyłączną sprawą akcjonariuszy większościowych.


Przesłanki podmiotowe odnoszą się zarówno do akcjonariuszy dokonujących wykupu, jak i akcjonariuszy, których akcje stanowią przedmiot wykupu. Tych pierwszych nie może być więcej niż pięciu i zarazem mu­szą oni posiadać najmniej 90 % kapitału zakładowego. Wszyscy ci akcjonariusze, względnie niektórzy z nich, muszą się zobowiązać do wykupu8.


Wykup dotyczy wyłącznie akcjonariuszy posiadających mniej niż 5 % kapitału zakładowego. Sporna jest kwestia, czy chodzi tu o akcjonariuszy, z których każdy z osobna posiada akcje przedstawiające mniej niż 5 % kapitału, czy też o akcjonariuszy, którzy łącznie posiadają mniej niż 5 % kapitału zakładowego. Sta­nowisko pierwsze, za którym się opowiadam9, umożliwia objęcie jedną uchwałą o przymusowym wykupie wszystkich akcjonariuszy mniejszościowych, oczywiście z zastrzeżeniem, że żaden z nich nie posiada akcji reprezentujących 5 % lub więcej kapitału zakładowego. Wedle poglądu odmiennego10 wykup do­puszczalny jest tylko w odniesieniu do akcjonariuszy, których akcje łącznie reprezentują mniej niż 5 % kapitału zakładowego. Zaakceptowanie tego poglądu prowadzi do pytania o dopuszczalność dokonywania przymusowego wykupu "na raty" tj. w ten sposób, że akcjonariusze większościowi przeprowadzają kolejno kilka procedur przymusowego wykupu, obejmując nimi wszystkich akcjonariuszy mniejszościowych, którzy łącznie reprezentują więcej niż 5 % kapitału zakładowego (w sumie do 10 % kapitału zakładowego). Po­gląd, iż tak przeprowadzony wykup stanowi obejście przepisu art. 418 § 1 KSH11, nie wydaje się za­sadny. Jeżeli nawet zgodzić się z poglądem, że 5 % ograniczenie odnosi się łącznie do akcjonariuszy mniejszościowych, to trudno zgodzić się ze stanowiskiem, że istotę tego zakazu narusza przeprowadzenie kilku procedur przymusowego wykupu, odnoszących się do grup akcjonariuszy, z których żadna nie po­siada więcej niż 5 % kapitału zakładowego12.


Z dyspozycji art. 418 § 2 KSH wynika, że akcje podlegające przymusowemu wykupowi muszą zostać określone w uchwale o przymusowym wykupie (wraz z "planem ich podziału" - art. 418 § 2 zd. 1 i § 3 zd. 1 KSH).


Przesłanki przedmiotowe przymusowego wykupu są następujące:


a) Uchwała walnego zgromadzenia o przymusowym wykupie została powzięta większością 9/10 głosów oddanych, chyba że statut ustanawia wymogi surowsze (art. 418 § 1 zd. 2 i 3 KSH), z tym, że każda akcja ma jeden głos bez przywilejów i ograniczeń (odpowiednie zastosowanie art. 416 § 2 KSH).


b) Uchwała o przymusowym wykupie została powzięta w drodze jawnego i imiennego głosowania i po­winna być ogłoszona (odpowiednie zastosowanie art. 416 § 3 KSH) 13.


c) Uchwała o przymusowym wykupie określa akcje podlegające przymusowemu wykupowi (poprzez wskazanie serii i numerów) oraz akcjonariuszy, którzy zobowiązują się wykupić akcje, a także akcje przy­padające każdemu z nabywców (tzw. "plan podziału akcji" - art. 418 § 3 zd. 1 KSH).


d) Przeprowadzenie wykupu akcji z zachowaniem wymogów określonych w art. 417 § 1 - 3 KSH, tj. okre­ślenie przez biegłego ceny wykupu akcji, uiszczenie sumy wykupu akcji przez akcjonariuszy większościo­wych, wykupienie przez spółkę akcji na rachunek akcjonariuszy większościowych.


e) Wykupienie akcji nastąpić musi w terminie zawitym miesiąca od upływu terminu złożenia przez akcjo­nariuszy akcji stanowiących przedmiot wykupu, określonego zgodnie z art. 416 § 4 KSH, jednakże nie wcześniej niż po wpłaceniu przez zobowiązanych akcjonariuszy całej ceny wykupu (art. 417 § 3 w związku z art. 418 § 3 KSH).


f)Ponadto, skuteczność uchwały zależy od wykupienia akcji nie tylko tych akcjonariuszy, którzy wskazani zostali w uchwale, ale i wszystkich tych, którzy głosowali przeciwko uchwale oraz tych, którzy byli nie­obecni na zgromadzeniu i, w terminie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia uchwały, złożyli swoje akcje do rozporządzenia spółce (odpowiednie zastosowanie art. 416 § 4 i 5 KSH) 14. Jeżeli w ten sposób ak­cjonariusze, którzy łącznie mają być wykupieni przedstawiają więcej niż 5 % kapitału, to wykup nadal jest możliwy, nawet jeżeli przyjąć, że 5 % limit dotyczy łącznie akcjonariuszy, którzy mieli być przymusowo wykupieni.
Przeprowadzenie przymusowego wykupu
 
Procedurę wykupu inicjuje uchwała o przymusowym wykupie, podjęta z zachowaniem określonych wyżej wymogów co do wymaganej większości i sposobu głosowania, o minimalnej treści określonej w art. 418 § 2 KSH.
Uchwała o przymusowym wykupie może być zaskarżona tak na podstawie art. 42215, jak i 425 KSH, tak przez akcjonariuszy, których wykup ma dotyczyć, jak i innych akcjonariuszy.
 
Ryzyko z tym związane wyznaczone jest zawitym terminem wniesienia powództwa o uchylenie względnie stwierdzenie nieważności uchwały (por. art. 424 § 1 i art. 425 § 2 KSH) oraz - jeżeli takie powództwo zo­stanie wniesione - czasem trwania procesu do chwili jego prawomocnego rozstrzygnięcia. Zaskarżenie uchwały - samo w sobie - nie wstrzymuje procedury przymusowego wykupu, ale powodzenie powództwa wymusi na spółce przywrócenie takiego stanu rzeczy, jak gdyby nie doszło do przymusowego wykupu16. Akcjonariusze, na rzecz których dokonano wykupu, nie będą przy tym mogli powoływać się na swoją do­brą wiarę (art. 427 § 2 KSH), chyba że powództwo o uchylenie (stwierdzenie nieważności) uchwały zosta­nie wniesione już po przeniesieniu wykupionych akcji na ich rzecz (chociaż taki przebieg wydarzeń jest mało prawdopodobny, bo z chwilą wykupu akcjonariusze mniejszościowi utracą legitymację czynną do zaskarżenia uchwały17).


Wskazane ryzyko nie wyłącza możliwości przeprowadzenia przez spółkę, po podjęciu uchwały o przymu­sowym wykupie, ale przed przeprowadzeniem wykupu (czyli przed przejściem praw z akcji na rzecz ak­cjonariuszy większościowych), np. procedury podwyższenia kapitału zakładowego (podjęcie uchwały o podwyższeniu18, objęcie akcji podwyższenia, opłacenie ich i konstytutywny wpis podwyższenia do reje­stru sądowego). Tym niemniej wskazane jest podjęcie uchwały o wyłączeniu prawa pierwszeństwa poboru (por. art. 433 § 2 KSH).
 
Należy przy tym zauważyć, że w przypadku przymusowego wykupu możliwy jest proces stopniowej zmiany składu akcjonariuszy, rozumiany w ten sposób, że po wpłaceniu całej sumy wykupu i po nadejściu terminu, w którym wykupienie akcji poszczególnych akcjonariuszy staje się możliwe, może następować stopniowe wykupywanie akcjonariuszy mniejszościowych, bo wykup wszystkich akcjonariuszy nie musi nastąpić jednorazowo, jeżeli wpłacono już całą sumę wykupu.
 
Zgodnie z przepisem art. 417 § 1 KSH, znajdującym odpowiednie zastosowanie do przymusowego wy­kupu (art. 418 § 3 zd. 2 KSH), cena wykupu musi być określona przez biegłego (nie musi to być biegły rewident) wybranego przez walne zgromadzenie, albo wyznaczonego przez sąd rejestrowy, jeżeli odpo­wiedni wybór nie został dokonany19. Wybór biegłego musi być przeprowadzony na tym samym walnym zgromadzeniu, które podejmuje uchwałę o przymusowym wykupie20. Do takiego wniosku skłania brzmie­nie przepisu art. 417 § 1 zd.2 in princ. KSH. Uchwała o wyznaczeniu biegłego (która może, ale m.zd. nie musi, stanowić elementu uchwały o przymusowym wykupie) może być zaskarżona na podstawie art. 422 względnie 425 KSH. Cena akcji, oznaczona przez biegłego, musi zostać ogłoszona, w Monitorze Sądo­wym i Gospodarczym (art. 5 § 3 w związku z art. 417 § 2 KSH), lub na walnym zgromadzeniu21.
Opinia biegłego winna być złożona w sądzie rejestrowym (art. 312 § 5 w związku z art. 417 § 1 i art. 418 § 3 KSH) i jest tą drogą dostępna dla osób trzecich (zgodnie z przepisami regulującymi funkcjonowanie przymusowego wykupu). Stąd postulat składania w rejestrze "skróconej" wersji opinii22.
Od chwili ogłoszenia ceny wykupu (niezależnie od tego jak tego ogłoszenia dokonano) biegnie trzytygo­dniowy termin na dokonanie przez wykupujących akcjonariuszy wpłaty całej "ceny wykupu" na rachunek spółki. Oczywiście, akcjonariusze ci mogą dokonać tej wpłaty niezwłocznie po ogłoszeniu (względnie na­wet wcześniej).
 
Po ogłoszeniu ceny wykupu, opinia biegłego, na podstawie której cena ta została określona, może być zakwestionowana w trybie art. 312 § 8 w związku z art. 417 § 1 i art. 418 § 3 KSH. Uprawnienie do wszczęcia opisanego w tym przepisie postępowania przysługuje, jak się wydaje, zarówno spółce, jak i akcjonariuszom, tak większościowym, jak i mniejszościowym23.
 
Postępowanie wszczyna się na wniosek zainteresowanego (np. mniejszościowego akcjonariusza), wnie­siony do sądu rejestrowego, w którym złożono opinię. Sąd rozstrzyga o wniosku postanowieniem, na które nie przysługuje środek odwoławczy (sąd może wyznaczyć nowego biegłego i oprzeć orzeczenie na jego opinii). Uregulowanie to może budzić różne wątpliwości interpretacyjne, z których najistotniejsze - z prak­tycznego punktu widzenia - są następujące:
 
1) 1/ jakie znaczenie ma wszczęcie postępowania i ewentualne odmienne ustalenie ceny przez sąd dla przeprowadzenia procedury wykupu ?


2) 2/ czy możliwe jest wyznaczenie różnych cen przez sąd w kilku postępowaniach?


3) 3/ czy możliwość wniesienia wniosku w trybie art. 312 § 8 w związku z art. 417 § 1 i art. 418 § 3 KSH jest ograniczona jakimś terminem ?


Ad. 1/
Uchwała o przymusowym wykupie nakłada na akcjonariuszy wykupujących obowiązek dokonania wykupu za cenę ogłoszoną przez spółkę (art. 418 § 2 i art. 417 § 2 zd. 1 w związku z art. 418 § 3 zd. 2 KSH). Cena ta może zostać zmodyfikowana przez sąd w postępowaniu, o którym mowa w art. 312 § 8 KSH. Oznacza to, m. zd., że stan związania akcjonariuszy wykupujących obejmuje także cenę tak ustaloną. Ponadto, co istotniejsze, wydaje się, że do zawarcia umów wykupu od akcjonariuszy dojść może jeszcze przed zakończeniem postępowania w trybie art. 312 § 8 KSH. Prawa z akcji przejdą z chwilą zawarcia tych umów za cenę, która wynika albo z wyceny biegłego wybranego przez walne zgromadzenie (wyzna­czonego przez sąd - art. 417 § 1 zd. 2 w związku z art. 418 § 3 zd. 2 KSH), albo też za cenę ustaloną przez sąd w trybie art. 312 § 8 KSH. W tym drugim przypadku na akcjonariuszach wykupujących, odpo­wiedzialnych solidarnie (art. 418 § 2 KSH), spoczywał będzie obowiązek uiszczenia różnicy w stosunku do wpłaconej wcześniej ceny wykupu, na rachunek spółki. Ta z kolei obowiązana będzie dopłacić różnicę akcjonariuszom wykupionym24. Innymi słowy, uruchomiona już - uchwałą walnego zgromadzenia - pro­cedura wykupu, nie może być "zatrzymana", nawet jeżeli okaże się, że cena wykupu będzie wyższa niż spodziewali się tego akcjonariusze wykupujący25. Interesy akcjonariuszy mniejszościowych są zatem dostatecznie chronione, bo istnieje zobowiązanie do wykupu ich akcji niezależnie od tego jaka ostatecznie będzie cena wykupu. Wydaje się, że stanowi to także argument na rzecz stanowiska, iż zdarzenie okre­ślane jako "wpłacenie ceny wykupu" (art. 417 § 3 in fine KSH) czy "uiszczenie całej sumy wykupu" (art. 418 § 3 zd. 1 KSH), z którym w ramach procedury wykupu wiążą się istotne skutki prawne, ma miejsce już z chwilą dokonania przez wykupujących akcjonariuszy wpłaty całej kwoty wynikającej z wyceny sporzą­dzonej w trybie art. 417 § 1 KSH, w terminie określonym w art. 417 § 2 zd. 1 KSH, a nie dopiero wówczas, gdy akcjonariusze ci dopłacą różnicę wynikającą z orzeczenia sądu wydanego w trybie art. 312 § 8 KSH. Jak jednak zaznaczono, możliwa jest także interpretacja odmienna, która dopuszcza kontynuowanie pro­cedury wykupu dopiero z chwilą wpłaty całej "sumy wykupu", z uwzględnieniem ewentualnych modyfikacji w trybie art. 312 § 8 KSH.
 
Ad. 2
Założenie, że z wnioskiem w trybie art. 312 § 8 KSH może wystąpić każdy z zainteresowanych prowadzi do pytania jak należy postąpić wówczas, gdy zapadnie już orzeczenie w trybie art. 312 § 8 KSH np. na wniosek któregoś z akcjonariuszy mniejszościowych, a następnie wniosek taki zostanie złożony przez kolejnego akcjonariusza. Nie powinno m. zd. ulegać wątpliwości, że wniosek taki musi zostać oddalony, niezależnie od tego, jakie okoliczności uzasadniały jego złożenie. Na rzecz takiego stanowiska można m.in. przytoczyć następujące argumenty:


Po pierwsze, przyjęcie odmiennego rozwiązania prowadziłoby do zaprzeczenia sensu rozwiązania art. 312 § 8 KSH, który nadaje decyzji sądu rejestrowego charakter orzeczenia ostatecznego. Możliwość po­nownego prowadzenia postępowania w sprawie ceny wykupu (chociaż z wniosku innego uprawnionego) w istocie rzeczy prowadziłaby do obejścia tego uregulowania.


Po drugie, przedmiotem postępowania w trybie art. 312 § 8 KSH jest ustalenie "ceny wykupu" akcji (a ściślej, zweryfikowanie wyceny przeprowadzonej w trybie art. 417 § 1 w związku z art. 418 § 3 zd. 2 KSH), a nie rozstrzyganie indywidualnej sprawy np. akcjonariusza mniejszościowego, który uważa, że przymu­sowy wykup za kwestionowaną przez niego cenę jest krzywdzący (chociaż oczywiście, taki może być powód wniesienia wniosku). W konsekwencji rozstrzygnięcie sprawy ceny wykupu prawomocnym posta­nowieniem sądu rejestrowego, wydanym na podstawie art. 312 § 8 KSH ma walor rzeczy osądzonej (res iudicata). Kolejny wniosek w tej sprawie nie może zatem być już rozpatrywany.


Ad. 3
Przepisy KSH (a także przepisy procesowe) nie wypowiadają się w kwestii terminu, w którym może być wniesiony wniosek w trybie art. 312 § 8 KSH. Jest tak dlatego, że termin wniesienia takiego wniosku, w odniesieniu do sprawy wprost uregulowanej w art. 312 KSH, z natury rzeczy wyznaczony jest uregulowa­niem art. 325 KSH. Z przepisu tego wynika, że jeżeli w terminie sześciu miesięcy od daty sporządzenia statutu spółka nie została zgłoszona do zarejestrowania, rejestracja nie może już nastąpić (i konieczna jest likwidacja spółki w organizacji). W interesie założycieli (jedynych legitymowanych do wystąpienia z wnioskiem) jest jak najszybsze rozpoznanie sprawy, stąd też brak wyznaczenia terminu złożenia wniosku nie ma praktycznie większego znaczenia.


Inaczej rzecz się przedstawia wówczas, gdy przepis art. 312 § 8 KSH ma znaleźć zastosowanie w odnie­sieniu do zweryfikowania wyceny akcji przeprowadzonej na podstawie art. 417 § 1 w związku z art. 418 § 3 zd. 2 KSH. Kwestia terminu wniesienia wniosku nabiera o tyle znaczenia, że im później zostanie prze­prowadzona weryfikacja wyceny akcji, tym większa niepewność akcjonariuszy wykupujących (a przez to i ponoszone przez nich ryzyko) co do ostatecznej, wiążącej ich, ceny wykupu26.


Legitymacja do wniesienia wniosku przysługuje m.in. akcjonariuszom mniejszościowym. W praktyce to oni przede wszystkim będą zainteresowani wszczęciem postępowania w trybie art. 312 § 2 KSH (chociaż oczywiście nie można wykluczyć, że wniosek taki będzie chciała złożyć sama spółka, czy któryś z akcjo­nariuszy wykupujących). Jeżeli do złożenia wniosku legitymowany jest akcjonariusz to trzeba przyjąć, że uprawnienie to przysługuje mu tak długo, jak długo przysługuje mu status akcjonariusza, czyli do chwili, w której nastąpi wykup jego akcji. Rozstrzygnięcie rozważanej tu kwestii wymaga zatem ustalenia w jakiej chwili następuje "wykup", czyli w jakiej chwili dotychczasowi akcjonariusze mniejszościowi tracą status akcjonariuszy (a ściślej, w jakiej chwili najwcześniej wykup ten może nastąpić, jeżeli akcjonariusze wyku­pujący dokonali już wpłaty całej sumy wykupu). Kwestia ta stanowi przedmiot dalszych rozważań.


W każdym jednak razie, przy założeniu, że zdarzeniem prowadzącym do wykupu jest wpłata całej sumy wykupu dokonana w terminie wskazanym w art. 417 § 2 KSH przyjąć należy, że uprawnienie do wniesie­nia wniosku w trybie art. 312 § 8 KSH nie może wygasnąć wcześniej nim upłynie trzytygodniowy termin licząc od daty ogłoszenia ceny wykupu. W przeciwnym bowiem wypadku mogłoby się okazać, że akcjona­riusze mniejszościowi zostaliby pozbawieni możliwości zrealizowania uprawnienia, o którym mowa w art. 312 § 8 KSH, bo cała cena wykupu zostałaby wpłacona niezwłocznie po ogłoszeniu ceny wykupu27.


Po ustaleniu ceny wykupu i jej ogłoszeniu, akcjonariusze, którzy mają dokonać wykupu akcji, winni wpła­cić całą sumę wykupu na rachunek spółki. Akcjonariusze powinni dokonać wpłat zgodnie z planem po­działu akcji, jednakże wszyscy akcjonariusze, którzy mają nabyć akcje i głosowali za uchwałą, odpowia­dają wobec spółki solidarnie za spłacenie całej sumy wykupu (art. 418 § 2 zd. 2 KSH). Wpłata powinna być dokonana w terminie trzech tygodni od dnia ogłoszenia ceny wykupu (art. 417 § 2 w związku z art. 418 § 3 KSH).


Zarząd wydaje nabywcom wykupione akcje dopiero po uiszczeniu całej sumy wykupu (art. 418 § 3 zd. 1 KSH). Nabywcami mogą być tylko dotychczasowi akcjonariusze (określeni w uchwale o przymusowym wykupie). Uregulowania art. 418 KSH zakłada, że zarząd "wyda nabyte akcje" nabywcom. Oznacza to, że dokumenty wykupionych akcji, po to by mogły zostać "wydane", muszą najpierw zostać złożone w spółce przez akcjonariuszy, od których mają być przymusowo wykupione. Jeżeli tak się nie stanie, znajdą zasto­sowanie przepisy art. 416 § 4 i 5 w związku z art. 418 § 1 zd. 4 KSH, przewidujące unieważnienie akcji, które nie zostały złożone w spółce, w trybie określonym w art. 358 KSH28. W takim przypadku zarząd wyda nabywcom nowe dokumenty akcji, ale pod tymi samymi numerami emisyjnymi.
Konstrukcja prawna nabycia akcji podlegających przymusowemu wykupowi
 
Na tle uregulowania art. 418 (i 417) KSH nie do końca jasna jest konstrukcja prawna nabycia akcji podle­gających przymusowemu wykupowi. W szczególności sporna może być kwestia na czyją rzecz akcje są wykupywane, w jakiej chwili (i na czyją rzecz) akcjonariusze mniejszościowi przenoszą prawa z akcji oraz w jakiej chwili akcje te nabywane są przez akcjonariuszy wykupujących.


Jeżeli chodzi o kwestię przejścia praw z akcji z akcjonariuszy mniejszościowych na inny podmiot, to może ona być rozstrzygana przynajmniej na dwa sposoby29.


Wedle pierwszego poglądu, spółka działa wobec akcjonariuszy mniejszościowym w imieniu akcjonariuszy wykupujących (jako swoisty przedstawiciel ustawowy), zatem nabycie akcji od akcjonariuszy mniejszo­ściowych ("wykup") jest równoznaczne z nabyciem ich przez akcjonariuszy wykupujących (prawa z akcji przechodzą z akcjonariuszy wykupywanych na akcjonariuszy wykupujących). Z treści przepisów art. 417 § 1 zd. 4 w związku z art. 417 § 3 i art. 418 § 3 KSH wynika, iż nabycie akcji od akcjonariuszy w ramach przymusowego wykupu następuje "za pośrednictwem zarządu", który winien "dokonać wykupu akcji" (art. 418 § 3 zd. 2 k.s.h.) 30 działając na rachunek akcjonariuszy nabywających akcje. Wedle tego poglądu31 zatem spółka - z chwilą gdy ziszczą się przesłanki umożliwiające przeprowadzenie wykupu - nabywa ak­cje w imieniu i na rachunek akcjonariuszy wykupujących, a następnie obowiązana jest wydać nabywcom dokumenty akcji, czy to złożone w spółce przez akcjonariuszy mniejszościowych, czy to sporządzone przez spółkę w związku z unieważnieniem dokumentów akcji w trybie art. 358 w związku z art. 416 § 5 w związku z art. 418 § 1 zd. 4 KSH.


Stanowisko drugie zakłada, że to sama spółka nabywa akcje w imieniu własnym, lecz na rachunek akcjo­nariuszy wykupujących (na podstawie opartego na ustawie stosunku powiernictwa). Konsekwentnie, na­leży wówczas przyjąć, że jest to jedna z dopuszczalnych sytuacji nabycia akcji własnych przez spółkę (por. art. 362 § 1 pkt 7/ KSH) 32.


Przy takim ujęciu, akcjonariusze zobowiązani do nabycia akcji nabywają akcje stanowiące przedmiot przymusowego wykupu - "za pośrednictwem zarządu" - w dwóch etapach. W pierwszym z nich, pomiędzy spółką, a akcjonariuszami mniejszościowymi dochodzą do skutku umowy przeniesienia akcji, na których podstawie spółka nabywa akcje we własnym imieniu, ale na rachunek akcjonariuszy, którzy zobowiązali się nabyć akcje. Umowy te winny dojść do skutku w ciągu miesiąca od chwili złożenia akcji w spółce zgodnie z art. 416 § 4 KSH, nie wcześniej jednakże, niż po wpłaceniu przez akcjonariuszy większościo­wych całej ceny wykupu na rachunek bankowy spółki. Po zawarciu tych umów33, spółka winna z kolei przenieść nabyte akcje na rzecz akcjonariuszy zobowiązanych do nabycia akcji. To przeniesienie nastę­puje z chwilą wydania tym akcjonariuszom odpowiednich dokumentów akcji.


Wedle art. 416 § 4 KSH akcjonariusze wykupywani składają dokumenty akcji "do rozporządzania spółki". Odpowiednie stosowanie tego przepisu do przymusowego wykupu pozwala, jak się wydaje, przyjąć, że ten sposób akcjonariusze ci przyjmują ofertę spółki nabycia ich akcji, złożoną na rachunek akcjonariuszy zobowiązanych do wykupu, a wyrażoną w uchwale o przymusowym wykupie. KSH wymaga, aby akcjona­riusze złożyli takie oświadczenia, po to aby spółka mogła rozporządzić nabytymi w ten sposób akcjami na rzecz akcjonariuszy zobowiązanych do wykupu. Uznać trzeba, iż oświadczenie jest złożone przez i w chwili oddania przez akcjonariuszy dokumentów akcyjnych do dyspozycji spółce. Istotne postanowienia umowy o zbycie akcji, w tym cenę34, określają przepisy art. 417 §§ 1, 2 i 3 KSH, przy czym umowa ta (jej skutek rozporządzający) jest zawarta pod warunkiem zawieszającym, a mianowicie, że cała cena wykupu zostanie zapłacona na rachunek spółki.
 
Wykupu akcji, po cenie wynikającej z wyceny, dokonuje spółka we własnym imieniu, ale na rachunek ak­cjonariuszy zobowiązanych do wykupu. Warunkiem dokonania wykupu tj. przejścia praw z akcji z akcjona­riuszy mniejszościowych na spółkę (a tym samym skuteczności uchwały o przymusowym wykupie) jest dokonanie wpłaty na rachunek spółki "ceny wykupu" (art. 417 § 3 w związku z art. 418 § 3 KSH), czyli należności równej cenie wszystkich przymusowo wykupywanych akcji (art. 417 § 2 w związku z art. 418 § 3 KSH). Jeżeli nie dojdzie do wykupu jakiejkolwiek liczby akcji uchwała o przymusowym wykupie nie bę­dzie skuteczna35.


Jeżeli natomiast chodzi o akcje, których dokumenty nie zostały złożone przez akcjonariuszy mniejszo­ściowych "do rozporządzania spółki", to zaznaczyć trzeba, że unieważnienie dokumentów tych akcji w trybie art. 358 KSH jest tylko technicznoprawnym instrumentem umożliwiającym przeprowadzenie przy­musowego wykupu akcji wobec akcjonariuszy mniejszościowych, którzy nie wykonali obowiązku złożenia dokumentów akcji w spółce. Podjęcie przez zarząd uchwały o unieważnieniu należy zatem traktować jako równoznaczne z nabyciem akcji (pod takim samym jak wyżej warunkiem zawieszającym) od akcjonariu­sza, który nie złożył w spółce dokumentu akcji (unieważnienie zastępuje niezbędny element nabycia praw z akcji, jakim jest złożenie przez akcjonariusza dokumentu akcji w spółce). Może to nastąpić nie wcześniej niż z upływem terminu złożenia akcji określonego w art. 416 § 4 KSH i po wpłaceniu całej ceny wykupu (art. 417 § 3 w związku z art. 418 § 3 KSH). Dopiero wówczas zarząd może unieważnić dokumenty akcji, wypłacić na rzecz akcjonariusza należną mu cenę wykupu, sporządzić nowe dokumenty akcji (pod nume­rami emisyjnymi akcji unieważnionych) i wydać je nabywcy.


Reguła, wedle której wykup może nastąpić dopiero po wpłaceniu całej ceny wykupu, prowadzi także do wniosku, że do akcji własnych spółki (nabytych od akcjonariuszy przymusowo wykupywanych) nie stosuje się, co do zasady, przepisów KSH o zbywaniu akcji własnych (art. 363 § 4 KSH) i możliwości ich umorze­nia (art. 363 § 5 KSH). Jest tak dlatego, że art. 417 w związku z art. 418 KSH zezwala spółce na nabycie własnych akcji, pod warunkiem, że istnieje pewność, że akcje te niezwłocznie zostaną zbyte nabywcom (bo cała cena wykupu została już zgromadzona).


Jak z powyższego wynika, w każdej z dwóch możliwych konstrukcji prawnych przymusowego wykupu akcjonariusz mniejszościowy przestaje być akcjonariuszem z chwilą nabycia jego akcji przez akcjonariu­sza wykupującego (wedle stanowiska pierwszego), względnie przez spółkę (wedle stanowiska drugiego), co ma miejsce:


1) A. Przy założeniu, że wpłacenie "całej sumy wykupu" następuje z chwilą wpłaty przez akcjonariuszy wykupujących kwot określonych zgodnie z wyceną biegłego sporządzoną w trybie art. 417 § 1 KSH:
 
w przypadku akcji złożonych "do rozporządzenia spółki" przez akcjonariuszy obecnych na walnym zgro­madzeniu (na którym podjęto uchwałę o przymusowym wykupie), niezwłocznie po ogłoszeniu ceny wy­kupu, ale nie wcześniej niż po wpłaceniu całej sumy wykupu,


w przypadku akcji złożonych "do rozporządzenia spółki" przez akcjonariuszy nieobecnych na walnym zgromadzeniu, po upływie miesiąca licząc od daty ogłoszenia uchwały o przymusowym wykupie, i ogło­szeniu ceny wykupu, ale nie wcześniej niż po wpłaceniu całej sumy wykupu,
 
w przypadku akcji nie złożonych "do rozporządzenia spółki", po upływie miesiąca licząc od daty ogłosze­nia uchwały o przymusowym wykupie, i ogłoszeniu ceny wykupu, ale nie wcześniej niż po wpłaceniu całej sumy wykupu, z chwilą podjęcia przez zarząd uchwały o unieważnieniu akcji.
 
2) B. Przy założeniu, że wpłacenie "całej sumy wykupu" następuje dopiero z chwilą wpłaty przez akcjona­riuszy wykupujących kwot "uzupełniających" określonych w trybie art. 312 § 8 KSH, a także przy założe­niu, że upłynęły już wskazane wyżej terminy:
 
w przypadku wszystkich akcji, niezwłocznie po wydaniu przez sąd postanowienia w trybie art. 312 § 8 KSH, ale nie wcześniej niż po wpłaceniu całej sumy wykupu36.


 
Jeżeli za poprawne uznać pierwsze rozwiązanie, wówczas, jak już o tym była mowa, należałoby uznać, że akcjonariusze mniejszościowi nie mogą utracić uprawnienia do wystąpienia z wnioskiem w trybie art. 312 § 8 KSH przed upływem trzech tygodni licząc od dnia ogłoszenia ceny wykupu.
 


---------------------------------------------------------------


[1] Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; dalej: KSH.
 
[2] Pojawiła się ona zresztą dopiero niedawno w prawach niektórych państw Unii Europejskiej, zob. A. Szumański [w:] W. Pyzioł, A. Szumański, I. Weiss: Prawo spółek, Bydgoszcz - Kraków 2002, s. 679; J. Warchoł: Regulacja instytucji squeeze out ireverse squeeze out w Unii Europejskiej, "Przegląd Prawa Handlowego" 2002, Nr 12, s. 32; A. Radwan: Przymusowy wykup akcji drobnych akcjonariuszy w prawie brytyjskim na tle k.s.h., "Przegląd Prawa Handlowego" 2003, Nr 1, s. 41.
 
[3] Zob. w szczególności R. Bielski: Przymusowy wykup akcji drobnych akcjonariuszy a natura spółki ak­cyjnej, "Przegląd Prawa Handlowego" 2001, Nr 11, s. 11 i n.; K. Kohutek: Przymusowy wykup akcji w ko­deksie spółek handlowych, Kraków 2001; W.J. Katner: Prawa mniejszości w spółkach kapitałowych, "Przegląd Prawa Handlowego" 2002, Nr 4 cz. II, s. 26. Zob. też J. Frąckowiak w: Kodeks spółek handlo­wych. Komentarz, red. K. Kruczalak, Warszawa 2001, s. 675; R. Czerniawski; Kodeks spółek handlowych. Przepisy o spółce akcyjnej, Warszawa 2001, s. 396.


[4] Zob. w szczególności T. Stroiński: Cele oraz ryzyka przymusowego wykupu akcji w kodeksie spółek handlowych, "Przegląd Prawa Handlowego" 2001, Nr 12, s. 19 i n.; A. Szumański: Przymusowy wykup akcji drobnych akcjonariuszy, "Przegląd Prawa Handlowego" 2001, Nr 11, s. 1 i n.; O. Lipińska, Ochrona spółki akcyjnej przed nadużywaniem praw wynikających z akcji, "Przegląd Prawa Handlowego" 2002, Nr 7, s. 47 i n.; K. Oplustil: Wykluczenie akcjonariuszy mniejszościowych ze spółki (tzw. squeeze out w pra­wie europejskim, niemieckim i polskim, Studia Prawnicze PAN 2003, Nr 1, s. 73.
 
[5] Bliżej zob. A. Szumański, Prawo 2002, s. 678, tamże o celach ustanawiania i realizowania praw "więk­szości"; tenże, Przymusowy, 1 i n.; także T. Stroiński: Cele, s. 20 i n.
 
[6] W tej grupie przesłanek mieści się przede wszystkim uregulowanie art. 418 § 4 KSH, które nie zezwala na przeprowadzenie wykupu akcji spółek publicznych. Przepisów o przymusowym wykupie nie stosuje się do akcji Skarbu Państwa w spółkach powstałych w wyniku komercjalizacji (art. 5 ust. 3 ustawy z 30 sierp­nia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (tj. Dz.U. z 2002 r., nr 171, poz. 1397 z późn. zm.) oraz akcji nabytych nieodpłatnie przez uprawnionych pracowników (rolników, rybaków), przez okres dwóch lat od daty zbycia pierwszych akcji przez Skarb Państwa na zasadach ogólnych (art. 38 ust. 3a tejże ustawy). Nie jest także dopuszczalne przymusowe wykupienie akcji akcjonariuszy, którym równocześnie przysłu­gują prawa o charakterze osobistym, przyznane na podstawie art. 354 KSH (tak też A. Szumański, Prawo 2002, s. 681; tenże, Przymusowy, s. 6 i n.).
 
[7] Por. art. 266 § 1 KSH odnoszący się do instytucji wyłączenia wspólnika sp. z o. o.
 
[8] O istnieniu takiego zobowiązania przesądza art. 418 § 2 KSH, wedle którego uchwała o przymusowym wykupie określać winna m.in. akcjonariuszy "którzy zobowiązują się wykupić akcje". To zaś oznacza, że uruchomienie procedury wykupu nakłada na tych akcjonariuszy obowiązek uiszczenia ceny wykupu cho­ciażby cena ta, w następstwie weryfikacji w trybie art. 312 § 8 w związku z art. 417 § 1 w związku z art. 418 § 3 KSH, uległa zmianie (podwyższeniu).
 
[9] Na jego rzecz przemawia m.in. to, że przepisy KSH, w przypadkach gdy wypowiadają się o przesłance łącznego posiadania przez akcjonariuszy określonej części kapitału, posługują się ułamkiem (jedna piąta, jedna dziesiąta kapitału zakładowego - por. art. 385 § 3, art. 400 § 1 KSH).
 
[10] Por. np. A. Szumański, Prawo 2002, s. 684.
 
[11] Tak A. Szumański, Prawo 2002, s. 684.
 
[12] Chodzi tu oczywiście o przeprowadzenie w całości procedur przymusowego wykupu, a nie tylko pod­jęcie przez walne zgromadzenie - w różnym czasie - dwóch czy więcej uchwał o przymusowym wykupie.




[13] Tak też np. A. Kidyba: Kodeks spółek handlowych. T. II. Komentarz do art. 301 - 633 K.S.H., Kraków 2003, s. 551. Odmienne stanowisko zajmuje A. Szumański w: Kodeks spółek handlowych, t. III. Komen­tarz do artykułów 301 - 458, Warszawa 2003, s. 955, wedle którego uchwała ta nie podlega ogłoszeniu. M. zd. brak jest uzasadnienia dla takiego rozumienia "odpowiedniego" stosowania przepisu art. 416 § 4 KSH do przymusowego wykupu.
 
[14] Tak też np. E. Marszałkowska - Krześ w: J. Jacyszyn, S. Krześ, E. Marszałkowska - Krześ, Spółka akcyjna. Komentarz, red. J. Okolski, Warszawa 2001, s. 265; odmiennie, jak się wydaje, A. Szumański, Prawo 2002, s. 684.


[15] Tak też W. Popiołek w: Kodeks spółek handlowych. Komentarz. Orzecznictwo, red. J.A. Strzępka, Warszawa 2003, s. 1209; K. Oplustil, Wykluczenie, s. 85; odmiennie jednak E. Marszałkowska - Krześ w: J. Jacyszyn, S. Krześ, E. Marszałkowska - Krześ, s. 265, która uznaje, że art. 418 KSH stanowi lex spe­cialis w stosunku do art. 422 KSH; A. Szumański w: Kodeks, s. 958 natomiast uznaje, że akcjonariusz nie może zaskarżyć uchwały, powołując się jedynie na zasadność samego faktu powzięcia uchwały.
 
[16] Sądzić można, że uchylenie (stwierdzenie nieważności uchwały), wyrokiem, który działa z mocą wsteczną, spowoduje nieważność czynności wykupu akcji ab initio (por. art. 427 § 1 in princ. KSH). Nie powinno to mieć jednak wpływu na skuteczność wykonywania praw z akcji objętych przymusowym wyku­pem przez akcjonariuszy na rzecz których dokonano wykupu, chociażby ze względu na uregulowanie art. 343 § 1 KSH.
 
[17] Praktycznie oznacza to, że ryzyko zaskarżenia uchwały przez akcjonariuszy mniejszościowych ustaje z chwilą dokonania wykupu ich akcji, co musi nastąpić (przy założeniu, że cała suma wykupu została już złożona w spółce), w ciągu miesiąca od upływu terminu na złożenie akcji w spółce (art. 417 § 3 KSH), czyli - praktycznie rzecz biorąc - najwcześniej po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia uchwały o przymu­sowym wykupie (por. art. 416 § 4 KSH).
 
[18] Akcjonariusze, których akcje stanowią przedmiot wykupu, są legitymowani do udziału w tym walnym zgromadzeniu, gdyż zachowują oni prawa z akcji aż do dnia wykupu, a ten nie może nastąpić wcześniej niż z chwilą wpłaty całej sumy wykupu i przeprowadzeniem, ewentualnie, postępowania opisanego w art. 358 w związku z art. 416 § 4 w związku z art. 418 § 1 KSH. Zob. też np. A. Kidyba: Komentarz, s. 553.
 
[19] W przepisie art. 417 § 1 KSH, do którego odsyła art. 418 § 3 KSH, przyjęto różną procedurę wyceny akcji notowanych i nie notowanych na rynku regulowanym. Cena wykupu albo jest ceną notowaną na rynku regulowanym, albo ceną określoną przez biegłego, tylko wówczas gdy akcje nie są notowane (por. J. Frąckowiak w: Komentarz, red. Kruczalak, s. 673). Wobec wyłączenia instytucji przymusowego wykupu w stosunku do spółek publicznych, z natury rzeczy znaleźć może zastosowanie tylko procedura wyceny przez biegłego. Co do wyceny akcji będących przedmiotem wykupu zob. T. Stroiński, Cele, s. 26 i n.
 
[20] Co nie oznacza, że biegły nie może podjąć odpowiednich czynności wcześniej, na zlecenie spółki reprezentowanej przez zarząd, zob. bliżej A. Szumański, Kodeks, s. 953.
 
[21] A. Szumański, Kodeks, s. 953 wskazuje, że może to być to samo walne zgromadzenie, na którym zapada uchwała o przymusowym wykupie. Stanowisko to pozostaje - m. zd. - w sprzeczności z literalnym brzmieniem przepisu art. 417 § 1 KSH, który zakłada następującą sekwencję wydarzeń: dokonanie wy­boru biegłego przez walne zgromadzenie, na którym podjęto uchwałę o przymusowym wykupie (względ­nie, jeżeli takiego wyboru nie dokonano - i tylko wówczas - wyznaczenie biegłego przez sąd rejestrowy, na wniosek spółki), przeprowadzenie przez biegłego, mającego dopiero od chwili wyboru (wyznaczenia) od­powiednią legitymację, wyceny akcji, ogłoszenie ceny (w Monitorze lub na walnym zgromadzeniu). Zgo­dzić się natomiast trzeba z poglądem, że ogłoszenie ceny na walnym zgromadzeniu eliminuje potrzebę ogłaszania jej w MSiG (tak A. Szumański, Kodeks, s. 955).


[22] Tak np. A. Szumański, Kodeks, s. 954; K. Oplustil, Wykluczenie, s. 83.


[23] Tak też A. Szumański, Kodeks, 954; W. Popiołek w: Kodeks, s. 1203. W wcześniejszej pracy A. Szu­mański (Prawo 2002, s. 686) uprawnienie to przyznawał tylko spółce, stwierdzając, że akcjonariusze swoich racji dochodzić mogą poprzez powództwo o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia. Rzecz jednak w tym, że ani uchwała o przymusowym wykupie nie musi określać ceny wykupu (i - zważając na procedurę wyznaczenia biegłego - zwykle jej nie określa), ani też nie zostanie ona określona w innej uchwale (cena jest tylko ogłaszana na walnym zgromadzeniu). Z kolei P. Bielski, Przymusowy, s. 12 uprawnienie to przyznaje tylko akcjonariuszom większościowym.
 
[24] Możliwa jest także taka interpretacja, że spółka przeprowadza wykup akcji, na rachunek akcjonariu­szy wykupujących, dopiero po otrzymaniu całej, ostatecznie ustalonej (przez sąd) "ceny wykupu". Prak­tycznie oznaczałoby to, że wniesienie wniosku w trybie art. 312 § 8 KSH powoduje - do chwili prawomoc­nego rozstrzygnięcia - wstrzymanie procedury wykupu (zarząd może dokonać wykupu akcji akcjonariuszy mniejszościowych dopiero po wpływie całej, ostatecznej, "ceny wykupu" (art. 417 § 3 w związku z art. 418 § 3 zd. 2 KSH). Ta interpretacja prowadzi wprawdzie do oddalenia w czasie momentu nabycia przez ak­cjonariuszy wykupujących praw z akcji, ale nie uchyla - m. zd. - wniosku, iż na akcjonariuszach wykupują­cych spoczywa obowiązek uiszczenia ostatecznej "ceny wykupu".
 
[25] Wątpliwa jest też dopuszczalność uchylenia uchwały walnego zgromadzenia o przymusowym wyku­pie.


[26] Należy tu jednak zdecydowanie podkreślić, że przedmiotem postępowania w trybie art. 312 § 8 KSH jest tylko weryfikacja wyceny dokonanej w trybie art. 417 § 1 KSH (rozstrzygnięcie "rozbieżności zdań" między biegłym a wnioskodawcą), a nie dokonanie ponownie takiej wyceny według stanu z chwili wyda­wania postanowienia. Z natury rzeczy zatem weryfikacja ta musi odnieść się do okoliczności (wartości "spółki") istniejących w chwili dokonywania weryfikowanej wyceny. Bez znaczenia natomiast jest później­sza zmiana okoliczności (i - w konsekwencji - wartości "spółki"). Nie sposób przyjąć, że w procedurze przymusowego wykupu, która - z różnych przyczyn - może przedłużać się, cena wykupu - ustalona przez biegłego i ogłoszona - mogłaby ulegać zmianie w związku ze zmianą wartości "spółki".
 
[27] Przy czym chodzi tu o idealną sytuację, w której wszyscy akcjonariusze wykupywani byli obecni na walnym zgromadzeniu i złożyli swoje akcje w ciągu dwóch dni od dnia zgromadzenia. Zwykle jest jednak tak, że część akcjonariuszy obecnych nie składa swoich akcji, albo też nie uczestniczy w zgromadzeniu. W takim przypadku wykup może nastąpić najwcześniej (przy założeniu, że cała suma wykupu została już wpłacona) po upływie miesiąca od daty ogłoszenia uchwały o przymusowym wykupie (art. 416 § 4 in fine w związku z art. 417 § 3 w związku z art. 418 § 3 zd. 2 KSH). W zakresie tego też terminu (mimo, że cena wykupu wpłacona została wcześniej - art. 417 § 2 KSH), akcjonariusze mniejszościowi, którzy nie złożyli akcji, mogą domagać się weryfikacji ceny.
 
[28] Odesłanie do tego trybu należy rozumieć, m.zd., jako odesłanie tylko do przepisów § 2 i 3 art. 358 KSH. Nie ma bowiem powodu, zważając na konieczność ogłoszenia uchwały o przymusowym wykupie, brzmienie przepisu § 5 art. 416 KSH ("zarząd unieważnia"), terminy wyznaczone w § 4 art. 416 KSH, by zarząd - po ich upływie - dokonywał ponownego wezwania do złożenia akcji w trybie §1 art. 358 KSH; odmiennie jednak np. R. Czerniawski, Kodeks, s. 390.
 
[29] W ramach każdego z tych sposobów - ze względów porządkowych - zarząd powinien podjąć - z chwilą spełnienia przesłanek umożliwiających przeprowadzenia wykupu - uchwałę o dokonaniu wykupu akcji na rachunek akcjonariuszy większościowych.
 
[30] Pod tymi, dosyć niezręcznymi określeniami, kryje się "pośrednictwo" spółki, bo przecież zarząd, nie posiadając podmiotowości prawnej, nie może być "pośrednikiem", ani też "dokonywać wykupu".
 
[31] Tak, jak się wydaje, A. Szumański, Kodeks, s. 956.
 
[32] Odmiennie J. Frąckowiak w: Komentarz, red. K. Kruczalak, s. 674, wedle którego istotą wykupu jest "utrata praw udziałowych przez dotychczasowych akcjonariuszy i objęcie akcji przez nową osobę".
 
[33] Do tej chwili akcjonariusze mniejszościowi mogą wykonywać prawa z akcji, chociażby złożyli - zgod­nie z przepisem art. 416 § 4 KSH - dokumenty akcji w spółce.
 
[34] A ściślej sposób jej określenia (przez biegłego wyznaczonego w trybie art. 417 § 1 KSH, z ewentu­alną modyfikacją w wyniku przeprowadzenia postępowania w trybie art. 312 § 8 KSH).
 
[35] Zasadne wydaje się stanowisko, że wykupienie wszystkich akcji określonych w uchwale o przymuso­wym wykupie (złożonych zgodnie z art. 416 § 4 KSH, albo unieważnionych na podstawie art. 416 § 5 KSH), stanowi warunek skuteczności tej uchwały. Przymusowy wykup zatem nie dochodzi do skutku, jeżeli jakaś (jakakolwiek) część akcji określonych w uchwale miałaby nie zostać wykupiona, bo nie została wpłacona cała "suma wykupu" (art. 416 § 1 KSH). Zwrócić trzeba tu uwagę, że w takiej sytuacji nie wy­wołają skutku rozporządzającego także umowy nabycia akcji przez spółkę, a zatem i odpowiadające im zgłoszenia nabycia akcji przez akcjonariuszy zobowiązanych do wykupu (spółka zatem nie może dokonać "częściowego" wykupu). Wynika to wprost z przepisu art. 417 § 3 in fine KSH, który zakazuje dokonywa­nia wykupu, dopóki nie zostanie wpłacona "cena wykupu".
 
[36] W przypadku akcji nie złożonych "do rozporządzenia spółce" zarząd może podjąć decyzję o unieważ­nieniu dokumentów akcji jeszcze przed zakończeniem postępowania w trybie art. 312 § 8 KSH.

Witam miło iż poświęciłeś trochę czasu na zdobycie informacji ,ale nasze prawo jest krzywdzące dla spółek notowanych na GPW ,gdyż bardzo dobre regulacje które opisujesz mają zastosowanie tylko do spółek niepublicznych z poza gpw, proszę przeczytać cały przydługi mój wpis u góry do tego przymusowy wykup na NewConnet jest jeszcze inaczej musi być po cenie godziwej a dla notowanych na rynku głównym są magiczne notowania które niby odzwierciedlają wartość firmy, Różnice w stopniu ochrony akcjonariuszy mniejszościowych spółek publicznych z rynku głównego a NewConnect i niepublicznych są więc znaczne. Nie istnieją żadne podstawy do takiego różnicowania, dlatego też trudno wskazać jakie były intencje ustawodawcy w tak odmiennym formułowaniu przepisów statuujących mechanizmy ochronne Tłumaczyłem to posłom ,i ministerstwu finansów, tym z KNF ,teraz nie mogli tego zmienić bo wykraczało to za bardzo poza zmiany które wtedy dokonywali na szybko na naszą prośbę zmienili aby do wyrzucenia z GPW aby przegłosować to potrzeba teraz 90 % większości na walnym a było 80% ,mała zmiana ale zawsze coś skoro ja sam prawie zmieniłem przepisy a wy macie problemy z zorganizowaniem się dawajcie ten telefon bo dalej nikt nie dał a z każdym dniem mniej osób ma te akcje ,bo nie informujecie ich iż żeby nie sprzedawali bo razem pójdziecie do sądu a pozew w parę osób to nie to samo co 500 osób w pozwie

Nie ma problemu z tym aby ktos podal numer telefonu na forum.
Nie sadze zeby to mialo wiekszy sens.
Zwroccie uwage na prosty fakt , aby zachowac anonimowosc na forum trzba wykupic starter by odbierac telefony ,
ale trzeba tez wykupic starter by dzwonic pod ten numer i tu kolo sie zamyka.
nadal nie wiemy kto , co i jak.
To taka sama zabawa jak na forum.

Na spotkaniu , w kancelarii , to zupelnie inna sprawa.

Co do kosztow , to szanowny kolego inwestorze , nie wiesz z kim masz do czynienia a juz zakladasz ze nie podolam.
Mowie. jak trzeba bedzie zloze pozwy sam oczywiscie w moim i tylko moim osobistym interesie.

Cały czas uważam ze swojego doświadczenia iż wszędzie podany numer telefony pozwoli wam zjednoczyć może nawet powyżej 500 osób a to już będą w każdej gazecie pisać,i duży budżet ,ala małe kredyty frankowe ,sami zmienią te przepisy dzięki wam i na innych spółkach nas nie będzie to spotykało ,przypominam iż już kiedyś ktoś z was podał @ aby inni się zgłaszali ale podal również wszystkim hasło i ktoś je zmienił ,dodatkowo był wątek na forum gdzie prawie 100 ników deklarowalo poparcie te osoby są wam potrzebne ,zgadzające się na strategię i działania które dla dobra wszystkich uzgodnicie,podanie telefonu bardzo może być pomocne,dowolna osoba może go podać a potem przekazać bazę danych innym osobą
Jeśli chcecie również dzwonić to są nielimitowane rozmowy teraz za 30 zł na miesiąc do wszystkich sieci komórkowych na karty bez podpisywania abonamentu ,ja polecam w tej cenie to co poniżej ze względu iż w tej opłacie są też nielimitowane rozmowy na telefony stacjonarne jako nieliczny operator to daje 30 dnilink
link Rozmowy do wszystkich sieci/również stacjonarne połączenia/
nielimitowane
link SMS-y do wszystkich sieci
nielimitowane
link Internet


3 GB + Bonus link
link Kod aktywacyjny
*111*763*1#


cena 30 zł