Otwarta analiza spółki https://portalanaliz.pl/analizy/mfo-analiza-spolki/ 

Zwiększenie mocy produkcyjnych nie oznacza, że rynek wchłonie tyle stali, bo zapotrzebowanie się zmniejsza.
Niemcy to połowa eksportu, a tam zaczął się niekorzystny cykl koniunkturalny.

Wyniki za Q4/23 pokażą trend na następne 2-3 lata.

Autor analizy nie do końca zna się na branży, ponieważ wstawił wykres ceny S235JR, a w MFO stal czarna ma przerób marginalny.

Inwestycja w Boryszew jest rozwijana ze znacznym opóźnieniem, a miało to obniżyć koszty dostaw i zwiększenie konkurencyjności cenowej.

"Zwiększenie mocy produkcyjnych nie oznacza, że rynek wchłonie tyle stali"
Tak, myślę, że to jest jasne, dlatego jest to szansa, a nie gwarancja. W każdym razie spółka inwestuje w rozbudowę mocy produkcyjnych, więc zarząd zakłada, że kiedyś pojawi się odpowiednio duży popyt, aby zagospodarować tę moc produkcyjną. A jak będzie - zobaczymy.

"Niemcy to połowa eksportu, a tam zaczął się niekorzystny cykl koniunkturalny."
W ryzykach/wadach w analizie jest napisane: "Przedłużająca się kiepska koniunktura w Niemczech i w Europie – nie wiadomo kiedy odbije i jak mocno.". A co będzie za rok, za 2-3 lata, tego nikt nie wie. Niska wycena spółki nie bierze się znikąd, są ryzyka, tak jak na każdej spółce.

Co do stali, to bardziej chodziło to trendy i ich moc, niż o jakieś konkretne wyliczenia konkretnego rodzaju stali, a sama analiza nastawiona jest na średni-dłuższy termin, w którym ciężko określić jak będą się zachowywać ceny stali w takim horyzoncie czasowym. Natomiast faktem jest, że od jakiegoś czasu wahania cen są mniej dynamicznie.

Dzięki za opinie. Pozdrawiam

W analizie jest pokazane wykorzystanie mocy produkcyjnych na poziomie 65 %, a więc "trochę" do dobrego obłożenia brakuje (powinno być ok. 80 %).
MFO ma duże koszty stałe, dlatego im niższe ceny surowca tym gorsze ceny w MFO. A cena za metr jest wyznacznikiem na rynku. Koszty pracy w pobliżu Warszawy i problem z pozyskaniem pracowników od dawna jest znany.

Udział eksportu już nie rośnie, zakończył się okres podboju rynków zagranicznych. Nowych dużych klientów już nie przybywa, a oni też szukają tańszych dostawców.
Konkurencja z Polski również tam znalazła odbiorców i zaostrza się wojna cenowa zmniejszając zyskowność (i dlatego MFO traci wolumeny na eksporcie).

W przypadku profili koszt stali stanowi 80 % ceny produktu. Pozostałe to obróbka+pakowanie i transport. Przez wielkość produkcji MFO ma lepsze ceny zakupu, ale też inne warunki zakupowe, które wymuszają inne zachowanie na rynku.
Wyższe koszty transportu kręgów i transportu do klienta sprawiają, że rynki południowych sąsiadów są takie konkurencyjne (ciężkie) dla MFO.

Rynek fotowoltaiki był bardzo interesujący jeszcze kilka lat temu. Obecnie fotowoltaika stoi. Za późno zrobiono tu inwestycje i przeciągający się okres uruchomienia profilarki spowodował, że stracono niejedną dobrą okazję.

Główną stalą używana w MFO jest DX51D z Z100. I o ile kilka lat temu surowiec szedł głównie z Krakowa ok. 80% (Arcelor), to po wygaszeniu pieca idzie z całej Europy i w ubiegłym roku również z Chin. Podział zakupów na kilku dostawców zapewnił bezpieczeństwo, ale zmniejszył też możliwości negocjacyjne, a już różnica 25 €/t daje przewagę konkurencyjną. Gorsze gatunki dają przewagę cenową, ale zwiększa się twardość stali, co skutkuje reklamacjami.

Wyniki za Q4/23 pokażą trendy rynkowe, ponieważ Q3 to sezon na wzmocnienia stalowe, które stanowią ok. 50 % obrotu na wszystkich produktach. Straty na działalności operacyjnej w III i IV /22 to stare stocki, ale już II i III/23 to załamanie się rynku i ciężka walka cenowa. Nawet w czasach Covidu pomimo znacznie mniejszej sprzedaży zysk był większy.

Rury precyzyjne to próba wejścia w nowe branże, ale rynek jest płytki (małe zapotrzebowanie). Boryszew miał zresztą inne przeznaczenie niż rury precyzyjne. To miał być hub przeładunkowy z halą produkcyjną z 2 profilarkami.

Licząc optymistycznie przychody ze sprzedaży w 2023 r. będą na poziomie 580 milionów, co w porównaniu r/r będzie spadkiem o ponad 35 %, a zysk z działalności operacyjnej wyniesie 0,5%. Porównując wyniki z ostatnich 6-7 lat wyraźnie widać pogorszenie się warunków.

Nie należy zapominać o zmianach na rynku okiennym. Okna aluminiowe zdobywają coraz większy udział w rynku. Od kilku lat są obecne okna bez wzmocnień stalowych. Rynek się kurczy i staje się coraz bardziej konkurencyjny.

Napisałem pod koniec stycznia:
"Licząc optymistycznie przychody ze sprzedaży w 2023 r. będą na poziomie 580 milionów, co w porównaniu r/r będzie spadkiem o ponad 35 %, a zysk z działalności operacyjnej wyniesie 0,5%. Porównując wyniki z ostatnich 6-7 lat wyraźnie widać pogorszenie się warunków."

W rzeczywistości:
Spadek obrotów wyniósł 38 % (przeszacowałem optymistycznie obroty o 4,1 mln - 575,9 mln).
Zysk z działalności operacyjnej zmalał prawie do zera z 34 mln r/r. Na koniec roku wypchnięto towar kosztem zysku, by nie zalegał na magazynie, ale i tak w nie dało to takiego efektu na aktywa jak w IV/22.
Zysk netto r/r z 24,6 mln przeobraził się w stratę 14,8 mln .
EBITDA z 40 mln zmniejszyła się na 8,6 mln.

Zarówno efektywność, jak i rentowność znacznie zmalały.
Kapitał własny zmalał średnio o 6 %, aktywa o 8 %.
Ogólnie pogorszyła się sytuacja finansowa przedsiębiorstwa.

Dalsze spadki cen surowców zapowiadane na Q2/24 i względnie duże zapasy w MFO będą sprawiać dalej duże problemy.
Problemy ze sprzedażą u dużych odbiorców będą się dalej przekładać na spadki obrotów.
Mniejszy popyt będzie zaostrzał walkę cenową i skutkował mniejszymi marżami.

Prawdopodobnie rok 2024 będzie kolejnym słabym rokiem.

Widać po Twoich komentarzach, że wiesz co piszesz bo siedzisz w rynku. Tak trzymaj.

(wiadomość usunięta przez moderatora)

(wiadomość usunięta przez moderatora)