Zapewne wyjdzie hicior

Podstawy rozgrywki
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/64/Metroid-Logo.png/220px-Metroid-Logo.png
Logo serii Metroid
Poziomy metroidvanii są zaprojektowane podobnie jak gry typu side-scroller, gdzie postać gracza porusza się w dwóch osiach. W założeniach mapę bohater zwiedza więcej niż jeden raz. Nie wszystkie lokalizacje są od razu dostępne dla gracza, często by się do nich dostać, musi on pokonać odpowiedniego przeciwnika, bądź też zdobyć określony przedmiot lub umiejętność[5]. Gra zachęca do samodzielnego poszukiwania sposobów na przejście danego etapu lub rozwiązania zagadki. Zdecydowana większość mapy będzie wypełniona słabszymi przeciwnikami, próbującymi powstrzymać postęp gracza. Oponenci będą się odradzać za każdym razem, gdy gracz powróci do poprzednio odwiedzanego miejsca. Gatunek ten zawiera bardzo rozwinięty system nagród, w którym odblokowywanie wcześniej zamkniętych przejść pozwala graczowi na zdobycie wcześniej niedostępnych przedmiotów. Koji Igarashi opisując najważniejsze elementy rozgrywki, które muszą być zawarte w grze, by można byłą ją nazwać metroidvania, mówił o znaczeniu designu mapy[6].
Gry z tego gatunku najczęściej renderowane są w 2D, jednak są produkcje, które budują świat w pełnym 3D. Przykładem takiej produkcji jest gra Dark Souls będąca trzecioosobową fabularną grą akcji, zawierającą pewne elementy metroidvanii w postaci otwartej mapy, wymagających bossów czy też nacisku na eksplorację i walkę w celu rozwoju postaci. Innym przykładem może być seria gier akcji Batman: Arkham, w której tytułowy bohater musi zdobywać nowe wyposażenie, aby się rozwijać[7].