Ironia (
grec. εἰρωνεία eironeía, dosłownie „przestawienie, pozorowanie“) – sposób wypowiadania się, oparty na zamierzonej niezgodności, najczęściej przeciwieństwie, dwóch poziomów wypowiedzi: dosłownego i ukrytego, np. w zdaniu
Jaka piękna pogoda wypowiedzianym w trakcie ulewy. W klasycznej
retoryce ironia stanowi jeden z
tropów, jest zaliczana także do podstawowych
kategorii w estetyce.