Re: WYROK C – 512/2010 Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 30.0

A to poniżej to co jest

WYROK   C – 512/2010 Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 30.05.2013 Jedyna istotna zmiana w wysokości i systemie opłat za dostęp do infrastruktury kolejowej miała miejsce w roku 2013, w następstwie konieczności wdrożenia przez Polskę postanowień wyroku C – 512/2010 Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 30 maja 2013 roku.. Wyrok ten nakazał Polsce obliczanie opłat za dostęp do infrastruktury kolejowej, na podstawie kosztów bezpośrednich prowadzenia ruchu pociągów  stawki dostępu do torów uległy obniżeniu o około 20%,

V. Roszczenia odszkodowawcze a wyrok C-512/10 Pytanie czwarte:
„Czy orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości z dnia 30 maja 2013 r. w sprawie C-512/10, może być podstawą roszczeń odszkodowawczych przewoźników kolejowych lub zarządcy infrastruktury?” 5.1. Z ogólnej zasady lojalnej współpracy państw członkowskich z Unią Europejską (wcześniej: Wspólnotą Europejską) zawartą obecnie w art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej19 (dalej: TUE) wynika obowiązek państw członkowskich ponoszenia odpowiedzialności odszkodowawczej za szkody spowodowane naruszeniem prawa UE 20 . Obowiązek ten wyjściowo i głównie pojawia się w przypadkach związanych z brakiem lub nieprawidłową implementacją dyrektyw, wymaganą przez art. 288 TFUE. 5.2. O odpowiedzialności odszkodowawczej państwa członkowskiego UE za naruszenie prawa unijnego rozstrzygają sądy krajowe, zgodnie ze swoją właściwością do rozstrzygania o odpowiedzialności odszkodowawczej władzy publicznej. Aby doszło do zasądzenia odszkodowania, konieczne jest kumulatywne wykazanie spełnienia trzech przesłanek:
1) wystarczająco poważnego naruszenia prawa Unii Europejskiej,
2) szkody oraz 3) bezpośredniego związku przyczynowego między naruszeniem i szkodą. Istnienie wyroku stwierdzającego naruszenie prawa UE przez Trybunał Sprawiedliwości UE w trybie art. 258 TFUE ułatwia przeprowadzenie dowodu na spełnienie pierwszej z wymienionych przesłanek i naruszenie takie uznawane jest przez sądy krajowe za wystarczająco poważne21. Niewątpliwie zatem wyrok C-512/10 może ułatwiać podmiotom,
które czują się poszkodowane przez nieprawidłową implementację dyrektywy 2001/14 przez Rzeczpospolitą Polską wykazanie przez powoda wnoszącego powództwo o odszkodowanie za naruszenie prawa UE na podstawie art. 417 k.c., przed właściwym Sądem Okręgowym, iż doszło do poważnego naruszenia prawa UE. Powód taki będzie jednak również musiał wykazać zaistnienie szkody oraz bezpośredniego związku przyczynowego między naruszeniem a rzekomą szkodą.