Ponizej definicja ksiazkowa.
Trójkąt równoramienny
Formacje trójkątów występują zarówno jako formacje odwrócenia i kontynuacji trendu. Czynnikiem decydującym jest kierunek wybicia względem poprzedzającego ruchu. Są to formacje najczęściej spotykane, jednocześnie najmniej pewne. Cechą charakterystyczną dla trójkąta równoramiennego jest wzajemne nachylenie linii lokalnych szczytów i dołków pod zbliżonym kątem. Każdy kolejny szczyt jest niższy od poprzedniego, każde minimum jest wyższe od poprzedniego. Wolumen obrotów w trakcie tworzenia samej formacji powinien maleć. Silny przyrost wolumenu powinien natomiast towarzyszyć wybiciu z formacji niezależnie od jego kierunku. Wybicie z trójkąta powinno nastąpić w odległości od połowy do 2/3 odległości od momentu tworzenia trójkąta do jego wierzchołka. Zasięg ruchu wyznacza wysokość trójkąta mierzona od punktu wybicia.