Opierając się na wynikach badań przedklinicznych i wczesnych klinicznych, potencjalne wskazania terapeutyczne dla doustnych terapii systemowych 1-MNA obejmują m.in: dyslipidemię, miażdżycę, zawały serca, leczenie zaburzeń gastrycznych czy też choroby zapalne takie jak niealkoholowe stłuszczeniowe zapalenie wątroby (ang. Non-alcoholic steatohepatitis, NASH), tętnicze nadciśnienie płucne (ang. Pulmonary arterial hypertension, PAH). W badaniach przedklinicznych, 1-MNA wykazał zdolność do wpływania na biomarkery ryzyka sercowo-naczyniowego, a poprzez wykazanie unikalnej zdolności do stymulowania produkcji endogennej prostacykliny (PGI2), 1-MNA wykazał działanie przeciwzakrzepowe, polepszał funkcjonowanie śródbłonka i chronił przed powstawaniem uszkodzeń żołądka.