Zysk zatrzymany (ang. Retained earnings) wynika z podziału
zysku netto wypracowanego w
przedsiębiorstwie w danym
roku obrotowym na część wypłaconą właścicielom i część, która jest zatrzymana w celu podjęcia inwestycji w
rozwój spółki. Stanowi on różnicę pomiędzy zyskiem netto a kwotą wypłaconych dywidend.
Zysk zatrzymany informuje o
zdolności podmiotu gospodarczego do samofinansowania się. Jest składnikiem
kapitału własnego przedsiębiorstwa. Od kapitału podstawowego różni go fakt, że jest rozporządzalny. Natomiast
kapitałpodstawowy jest długoterminowy i statyczny.
Podział zysku zatrzymanego
Zysk zatrzymany w przedsiębiorstwie można podzielić w stosunku do kilku kategorii kapitałowych. Będą to:
- kapitał zapasowy – jest on obligatoryjny w spółce akcyjnej, natomiast fakultatywny w spółce z o.o.. W sytuacji kiedy spółka osiągnęła w danym roku obrotowym zysk wówczas, obowiązkowo musi przelewać 8% z kwoty czystego zysku w skali rocznej, do momentu kiedy kapitał zapasowy osiągnie wysokość 1/3 kapitału zakładowego. Wspomniana część będzie więc zaliczana do zysku zatrzymanego.
- kapitał rezerwowy – tworzony jest fakultatywnie z zysku spółki w różnych celach, zazwyczaj na ewentualne przyszłe straty lub wydatki spółki. Można do niego zaliczyć również fundusze celowe tworzone. Fakt, że kapitał ten tworzony jest wyłącznie z zysku spółki pozwala utożsamiać również tę kategorię z zyskiem zatrzymanym.
kapitał zasobowy – obejmujący niepodzielone zyski z lat ubiegłych. Kwota zysku niepodzielonego zwiększa zysk z lat ubiegłych, dlatego jest traktowana jako zysk zatrzymany.