Artykuł z prasy cz.2

Czy likwidację Perfect Line można było przewidzieć? cz. 2

Historia Perfect Line S.A. to kolejny przykład spółki, której menadżerowie byli zbyt dużymi optymistami. Czy pojawiały się jednak informacje świadczące o rychłym końcu spółki? Mimo, iż po fakcie ocena jest dużo łatwiejsza, każdy taki przykład stwarza możliwości poszukiwania wskaźników wyprzedzających.


Poprzedni artykuł (eBiuletyn NewConnect 10/2009) miał charakter wstępu do próby analizy przyczyn likwidacji, notowanej na NC spółki Perfect Line S.A. W tym artykule postaram się przyjrzeć sprawie trochę bliżej. Przede wszystkim spróbuję odpowiedzieć na pytanie, czy taki rozwój wydarzeń można było przewidzieć.

Historia ostatniego okresu funkcjonowania Perfect Line S.A. to niestety kolejny przykład spółki, której menadżerowie byli zbyt dużymi optymistami. Optymizm i wiara we własne możliwości jest oczywiście w prowadzeniu interesów bardzo wskazana. Jednak nie oznacza to, że nie należy brać pod uwagę scenariuszy mniej pomyślnych czy też otwarcie mówiąc, pesymistycznych. Finał nadmiernego optymizmu w połączeniu z błędnymi założeniami strategii okazał się niestety bardzo niemiły, zarówno dla samej spółki jak i jej inwestorów. Oczywiście zawsze można powiedzieć, że po fakcie ocena jest dużo łatwiejsza. Jednak każdy taki przykład tworzy bardzo dobre możliwości by poszukiwać swego rodzaju wskaźników wyprzedzających. Takie sytuacje uczą przede wszystkim jak ważne jest spojrzenie nie na obecne wyniki spółki, lecz na możliwość ich powtórzenia w przyszłości. Przykład Perfect Line pokazuje, jak istotne w przypadku spółek o ryzykownej działalności, jest bieżące śledzenie głównych faktorów oddziałujących na możliwość powodzenia ich biznesu. Takie zdarzenia są także dobitnym dowodem na to, iż sam wzrost przychodów to nie wszystko. Liczy się nie tylko to jak mocno rosną, ale także jakiej jakości jest to wzrost.

Być może w chwili gdy ukazuje się powyższy artykuł roczne sprawozdanie jest już znane. Postanowiłem jednak nie odwoływać się do niego, ponieważ w okresie gdy zarząd Perfect Line postanowił złożyć wniosek o likwidację, inwestorzy go nie znali. Z konieczności mogli więc opierać się jedynie o raport półroczny, informacje bieżące czy też ogólną ocenę sytuacji w branży.

Szybki wzrost – wysokie koszty i brak dywersyfikacji.

W czerwcu 2008 r. spółka opublikowała raport zawierający korektę prognoz, w których wskazała, iż na poziomie przychodów pod koniec roku odnotuje 60 mln zł, w 2009 100 mln zł, w 2010 120 mln zł. Na poziomie zysku netto prognozy mówiły o 3 mln zł w 2008 r., 5 mln zł w 2009 r. oraz 8 mln zł w roku 2010. Prognozy te były o kilkadziesiąt procent większe od poprzednich w każdym kolejnym roku. Od czerwca spółka informowała o wielu umowach, jednak przeważająca część z nich to umowy o małej wartości. Patrząc na informacje bieżące spółki można było wręcz odczuć ich nadmiar. Niestety nie wynikało to z faktu podpisywania dużych umów, lecz było wynikiem posiadania kapitałów własnych o niskiej wartości. Spółka informowała także o pojedynczych projektach w ramach poszerzonej działalności, w tym usługowej. Z pojawiających się informacji nie można było wnioskować o tym, iż zapowiedziane w połowie roku prognozy mają szansę realizacji. Do takiego samego wniosku doszli także sami przedstawiciele spółki. W ostatnim dniu listopada opublikowany został raport bieżący zawierający kolejną korektę prognoz. Tym razem była to korekta w dół. Zamiast przychodów rzędu 60 mln, spółka miała wypracować w 2008 r. 35 mln, natomiast zamiast zysku netto na poziomie 3 mln ostateczny wynik miał wynieść od 0,4 do 1 mln zł.

Menadżerowie Perfect Line zapomnieli niestety o jednej z bardzo ważnych zasad w prowadzeniu biznesu dotyczącej zarządzania kosztami. Zasadę tą najlepiej oddaje filozofia myślenia Warrena Buffetta. Dla tego inwestora sprawny zarządzający to taki, który cięcie kosztów traktuje w sposób równie naturalny jak oddychanie. Dzięki takiemu podejściu walka o zachowanie odpowiedniego poziomu efektywności ma miejsce nie tylko w czasach trudnych, ale jest równie ważna także w czasach prosperity. Najwidoczniej nie znali jej włodarze Perfect Line. Zgodnie z ich założeniami realizacja strategii miała opierać się m.in. na inwestycjach w kapitał ludzki. Ceną za zwiększenie zatrudnienia (prawie dwukrotnie, głównie w obszarze handlowym) było bardzo istotne zwiększenie kosztów stałych.


Źródło: http://gospodarka.gazeta.pl/Gielda/1,85951,6757728,Czy_likwidacje_Perfect_Line_mozna_bylo_przewidziec_.html