Cena, po jakiej jest dokonywany przymusowy wykup akcji, jest ustalana zgodnie z art. 79 ust. 1–3 ustawy o ofercie publicznej. Musi być ona jednolita dla wszystkich akcji. W przypadku spółek notowanych na rynku regulowanym ustalona cena nie może być niższa niż średnia cena rynkowa z okresu 6 miesięcy poprzedzających wezwanie lub krótszego okresu, jeśli spółka była notowana krócej niż pół roku. W sytuacjach, gdy niemożliwe byłoby ustalenie ceny w ten sposób lub w przypadku spółek, wobec których toczy się postępowanie układowe lub upadłościowe, ustalona cena nie może być niższa od wartości godziwej.
Ponadto cena akcji zaproponowana w wezwaniu o przymusowym wykupie nie może być niższa od najwyższej ceny, jaką podmiot wzywający do sprzedaży zapłacił za te akcje w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed wezwaniem oraz nie niższa od najwyższej wartości rzeczy lub praw, które podmiot wydał w zamian za akcje będące przedmiotem wezwania w okresie ostatnich 12 miesięcy. Proponowana cena nie może być również niższa od średniej ceny rynkowej z okresu 3 miesięcy obrotu na rynku regulowanym poprzedzających wezwanie. Dodatkowo, jeśli osiągnięcie lub przekroczenie progu 90% ogólnej liczby głosów nastąpiło w drodze wezwania na sprzedaż wszystkich pozostałych akcji, to cena wykupu nie może być niższa od ceny proponowanej w tym wezwaniu

tu odezwał się prawnik Mirgosa.
na szczęście są inni prawnicy, którzy uważają inaczej.

Dnia 2019-05-27 o godz. 22:03 ~podsędek napisał(a):
> tu odezwał się prawnik Mirgosa.
> na szczęście są inni prawnicy, którzy uważają inaczej.

Lexawy ma rację, nie trzeba być prawnikiem lecz czytać przepisy ze zrozumieniem. Jeżeli ktoś uważa inaczej, to znaczy, że to nie jest prawnik.