poruszam tą kwestię bo wielu nie rozumie podstawowych spraw:

Sąd powoluje zarządcę ten pilnują majątku, wierzyciele via RW pilnują Zarządcę i monitorują wydarzenia.
Zarządca działa, przedstawia plan, co zrobił, robi i zrobi i narzuca ów plan wierzycielom, wierzycie ocenią i sąd zatwierdza.
Celem jest pójście na ugodę via układ i to jest dobrowolne co komisarza cieszy jeśli jest na tak.

PKP Cargo

RW jest w konflikcie z Zarządcą, nie o osobę chodzi a sprawę, by nie wyrażić negatywnej oceny daje szansę by doszło do zmian

PKP Cargo a giełda

Można postawić hipotezę że nie wy macie problem ale chciwe OFE NN, patrząc po AD i OBV można śmiało postawić tezę że są na progu 10% ale brak im jednoznacznych sygnałów , takim może być RO i pewnie czekali na opinię RW a RW nie tylko postępuje mądrze, postępuje bardzo cwano i myśli wyprzedzająco!!

Nie tylko OFE NN te inne też mogą nie wiedzieć co robić...Forum może dalej produkować setki wątków a to pozór ruchu jedynie będzie...

Przy tych propozycjach układowych :) termin 31 stycznia nie gra roli skoro płatność balonowa przewidziana jest na 2036r...

Krótko: plan jest obowiązkiem Zarządcy ale układ jest dobrą wolą wierzycieli(umowa dłużnik - wierzyciel) a jak można myśleć o układzie jak uchwałą RW chce Zarządcę zmienić?

Qgen, jest zarządca i jest plan - wydaje się, że dobry dla spółki. Tu chodzi o spółkę, a nie o wierzycieli.
RW ma się wypowiedzieć, a tego nie robi. Nawet nie protestuje - to jest kpina. A czasu mieli mnóstwo. Idealnie będzie, jak ich wniosek zostanie oddalony, plan zaakceptowany i jedziemy...

Ty oczywiście pracujesz dla kogoś, kto zbiera te akcje.

Dnia 2025-11-17 o godz. 17:09 ~Stary_Nowicjusz napisał(a):
> Qgen, jest zarządca i jest plan - wydaje się, że dobry dla spółki. Tu chodzi o spółkę, a nie o wierzycieli.

To właśnie było powodem dla którego dokonałem tego wpisu. Wierzyciele nic nie muszą, to co robią jest mądre, właściwe i cwane jednocześnie. Ich wniosek winien być uwzględniony. Zresztą przed RB takiego rozwoju się spodziewałem ale w mej hipotezie to był tylko fragment całości..

Napiszę ci to metaforą: sanacja ma smakować rybie a nie wędkarzowi.

cytat: "Tu chodzi o spółkę, a nie o wierzycieli."
vs
Art.  325. [Uniwersalne podstawy obligatoryjnego i fakultatywnego umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego]
1.  Sąd umarza postępowanie restrukturyzacyjne, jeżeli:
1) prowadzenie postępowania zmierzałoby do pokrzywdzenia wierzycieli;
2) dłużnik wniósł o umorzenie postępowania i zezwoliła na to rada wierzycieli;
3) układ nie został przyjęty;
4) uprawomocniło się postanowienie o ogłoszeniu upadłości dłużnika.
2.  Sąd może umorzyć postępowanie restrukturyzacyjne, jeżeli z okoliczności sprawy, w szczególności z zachowania dłużnika, wynika, że układ nie zostanie wykonany.
3.  Sąd może umorzyć postępowanie restrukturyzacyjne, jeżeli dłużnik nie wykonuje poleceń sędziego-komisarza i zezwoliła na to rada wierzycieli.

::: Giełda

fundusze nie wiedzą co mają zrobić a idąc dalej w ogóle nie kumają bazy.

Dnia 2025-11-17 o godz. 17:09 ~Stary_Nowicjusz napisał(a):
>
> Ty oczywiście pracujesz dla kogoś, kto zbiera te akcje.
>
==============================================

znowu pomawiasz . . .

Warto przypomnieć, że z perspektywy PKP Cargo obecna sytuacja jest… bardzo wygodna, a ciężar ryzyka został zepchnięty na wierzycieli.
Spółka ma zadłużenie rzędu 5,2 mld zł i około 1000 wierzycieli.

Przy takiej skali sam koszt odsetek to setki milionów zł rocznie. Tymczasem po otwarciu sanacji spółka jest chroniona przed egzekucją, może ciąć niekorzystne kontrakty, a odsetki od starego długu przestają być normalnie naliczane i trafiają do układu – czyli są przedmiotem „targów” z wierzycielami zamiast być płacone na bieżąco. Zarząd PKP Cargo sam wprost mówił, że sanacja to „parasol ochronny” i m.in. ochrona przed odsetkami.

Co to oznacza w praktyce?

• Spółka zyskuje czas i oddech finansowy – nie płaci odsetek jak normalny dłużnik rynkowy, tylko czeka na układ.
• Wierzyciele finansują ten „oddech” własnymi pieniędzmi – kapitał jest zamrożony, odsetki są najczęściej redukowane lub wyłączane, a realna wartość wierzytelności topnieje w czasie (inflacja + ryzyko wykonania układu).

Dlatego mówienie, że działania Rady Wierzycieli „psują układ”, jest kompletnym odwróceniem logiki.
To właśnie przeciąganie sanacji i brak presji na zarządcę działa na szkodę wierzycieli, bo:

• im dłużej trwa postępowanie, tym dłużej spółka jedzie na „tanim” kapitale cudzym kosztem,
• odsetki, które w normalnych warunkach byłyby płacone, są co najwyżej przedmiotem negocjacji w układzie, często z dużym umorzeniem,
• ryzyko ostatecznego poziomu zaspokojenia rośnie z każdym miesiącem.

Z punktu widzenia PKP Cargo – sanacja i brak normalnego naliczania/obsługi odsetek to ruch bardzo korzystny.
Z punktu widzenia wierzycieli – to klasyczne działanie na ich niekorzyść, jeśli nie idzie w parze z twardą kontrolą zarządcy i realną presją na szybki, uczciwy układ. I dokładnie od tego jest Rada Wierzycieli – żeby pilnować, by „parasol ochronny” dla spółki nie zamienił się w parasol nad wyparowywaniem wierzytelności.

Dnia 2025-11-17 o godz. 17:21 ~re napisał(a):
> Warto przypomnieć, że z perspektywy PKP Cargo obecna sytuacja jest… bardzo wygodna, a ciężar ryzyka został zepchnięty na wierzycieli.

całego wpisu nie komentuję, ale pierwsze zdanie które jest obok @SN podobne...

Mylicie się i to bardzo, sanacja to tylko szansa przed wejściem na drogę prawa upałościowego ale wykorzystująca co do praktyki jego narzędzia...

Tu się właśnie rozjeżdżamy w wnioskach.
Sanacja jest dla PKP Cargo super – i paradoksalnie dla wierzycieli też jest „super” w porównaniu z upadłością.
W upadłości wierzyciele zazwyczaj:

• dostają ułamek swoich wierzytelności po latach,
• oglądają wyprzedaż majątku „na żyletki”,
• tracą korzyść z kontynuacji biznesu (kontrakty, relacje, know-how),
• mają zero wpływu na dalsze funkcjonowanie spółki – bo jej po prostu nie ma.

W sensownie poprowadzonej sanacji:

• spółka dalej działa, generuje cash flow i ma z czego spłacać,
• da się zbudować układ, który daje szansę na odzyskanie znacząco większej części należności niż w klasycznej masie upadłości,
• wartość „going concern” pracuje na wierzycieli, a nie idzie na złom.

Więc tak – sanacja to „tylko szansa przed upadłością”, ale dla wierzycieli to wciąż zdecydowanie lepsza loteria niż sama upadłość, gdzie realne straty są zazwyczaj dramatycznie wyższe. Dlatego właśnie warto, żeby RW dociskała zarządcę i spółkę – nie po to, żeby tę sanację rozwalić, tylko żeby tę „super szansę” maksymalnie wykorzystać.

Qgen, stoisz murem za Wąsikiem, Kamińskim, Romanowskim, Ziobrą... i wielu innymi?

Czemu zatem PKPC tak ostro sprzeciwia się nowemu szefowi RW, skoro ta rada rzekomo działa obecnie w interesie spółki wbrew wierzycielom?