Zmiany wartości wewnętrznej opcji zabezpieczających w ramach rachunkowości zabezpieczeń zalicza się do
innych dochodów całkowitych i kumuluje w rezerwie z tytułu zabezpieczenia przepływów pieniężnych, (szczegóły
w nocie 22.3). W momencie realizacji zabezpieczanego przychodu ze sprzedaży zmiany wartości godziwej
instrumentów zabezpieczających przeklasyfikowuje się z rezerwy z tytułu zabezpieczenia przepływów pieniężnych
(z przejściem przez inne dochody całkowite) do wyniku finansowego do pozycji przychody ze sprzedaży.
W odniesieniu do wartości czasowej opcji Spółka stosuje podejście wymagane przez MSSF 9, tj. traktuje wartość
czasową jako koszt zabezpieczenia i zalicza zmiany wartości czasowej do innych dochodów całkowitych
i kumuluje je w odrębnym składniku kapitału własnego – koszcie zabezpieczenia. Ze względu na to, iż opcje
zabezpieczają wystąpienie konkretnej transakcji, a nie okres czasu, skumulowana zmiana wartości czasowej
w momencie wystąpienia prognozowanej transakcji jest przeklasyfikowywana z kosztu zabezpieczenia w kapitale
do rachunku zysków i strat do pozycji przychody ze sprzedaży.
Spółka w momencie ustanowienia zabezpieczenia formalnie wyznacza i dokumentuje powiązanie
zabezpieczające, jak również cel zarządzania ryzykiem oraz strategię ustanowienia zabezpieczenia.
Nie rzadziej, niż na koniec każdego okresu sprawozdawczego, Spółka dokonuje oceny spełnienia kryteriów
efektywności zabezpieczenia, tj. weryfikacji istnienia powiązania ekonomicznego pomiędzy pozycją
zabezpieczaną a instrumentem zabezpieczającym, weryfikacji, czy ryzyko kredytowe nie dominuje nad
zabezpieczanym ryzykiem oraz weryfikacji, czy wskaźnik zabezpieczenia jest taki, jak wynika z aktualnej ilości
instrumentu zabezpieczającego i aktualnej ilości pozycji zabezpieczanej, którą ten instrument zabezpieczający
zabezpiecza. Weryfikacja odbywa się za pomocą oceny jakościowej, a w przypadku niespełnienia kryteriów
oceny jakościowej, dodatkowo na podstawie oceny ilościowej. Wyznaczenie efektywnej i nieefektywnej części
zmiany wartości godziwej instrumentu zabezpieczającego (oddzielnie dla wartości wewnętrznej
i oddzielnie dla wartości czasowej) odbywa się z wykorzystaniem hipotetycznego derywatu odzwierciedlającego
pozycję zabezpieczaną.
Spółka zaprzestaje stosowania zasad rachunkowości zabezpieczeń, jeżeli instrument zabezpieczający wygasa,
zostaje sprzedany, rozwiązany, zrealizowany lub gdy nie spełnia kryteriów rachunkowości zabezpieczeń, albo gdy
Spółka zmieni strategię zarządzania ryzykiem na taką, z którą obecne powiązania nie będą zgodne. Wówczas
skumulowane zyski lub straty z tytułu instrumentu zabezpieczającego ujęte w rezerwie z tytułu zabezpieczenia
przepływów pieniężnych pozostają w niej do momentu zajścia planowanej transakcji. Jeżeli transakcja nie będzie
realizowana, skumulowany wynik netto ujęty w rezerwie z tytułu zabezpieczenia przepływów pieniężnych
przenoszony jest niezwłocznie do rachunku zysków i strat.
Szczegółowy opis wpływu zastosowania rachunkowości zabezpieczeń na sprawozdania finansowe został
zaprezentowany w nocie 31.3. Ryzyko walutowe.
6.17. Pochodne instrumenty finansowe
Instrumenty pochodne, z których korzysta Spółka w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem związanym ze zmianami
kursów wymiany walut, to przede wszystkim zerokosztowe strategie opcyjnie oraz sporadycznie kontrakty walutowe
typu forward. Tego rodzaju pochodne instrumenty finansowe na dzień bilansowy wyceniane są do wartości
godziwej. Zysk lub stratę ujmuje się wówczas w rachunku zysków i strat, chyba że dany instrument pochodny został
wyznaczony jako instrument zabezpieczający w rachunkowości zabezpieczeń. W takim przypadku moment
wykazania zysku lub straty zależy od charakteru powiązania zabezpieczającego.
6.18. Rezerwy
Rezerwy tworzone są wówczas, gdy na Spółce ciąży istniejący obowiązek (prawny lub zwyczajowo oczekiwany)
wynikający ze zdarzeń przeszłych, i gdy prawdopodobne jest, że wypełnienie tego obowiązku spowoduje
konieczność wypływu korzyści ekonomicznych oraz można dokonać wiarygodnego oszacowania kwoty tego
zobowiązania. Jeżeli Spółka spodziewa się, że koszty objęte rezerwą zostaną zwrócone, na przykład na mocy
umowy ubezpieczenia, wówczas zwrot ten jest ujmowany jako odrębny składnik aktywów, ale tylko wtedy, gdy
jest rzeczą praktycznie pewną, że zwrot ten rzeczywiście nastąpi. Koszty dotyczące danej rezerwy są wykazane
w rachunku zysków i strat po pomniejszeniu o wszelkie zwroty.
W przypadku, gdy wpływ wartości pieniądza w czasie jest istotny, wielkość rezerwy jest ustalana poprzez
zdyskontowanie prognozowanych przyszłych przepływów pieniężnych do wartości bieżącej, przy zastosowaniu
stopy dyskontowej brutto odzwierciedlającej aktualne oceny rynkowe wartości pieniądza w czasie oraz
ewentualnego ryzyka związanego z danym zobowiązaniem. Jeżeli zastosowana została metoda polegająca na
dyskontowaniu, zwiększenie rezerwy w związku z upływem czasu jest ujmowane jako koszty finansowe.
6.19. Inwestycje wyceniane metodą praw własności
Spółka zgodnie z MSR 28 dokonuje wyceny metodą praw własności udziałów jakie posiada we wspólnym
przedsięwzięciu tj. spółce SPECIFIC sp. z o.o. z siedzibą w Białymstoku. Wycena udziałów metodą praw własności