Sprawozdanie finansowe Zamet S.A. za rok 2022
[Dane finansowe prezentowane są w tysiącach złotych, o ile nie wskazano inaczej]
Strona | 17
Spółka przy wycenie zobowiązania z tytułu leasingu stosuje krańcową stopę procentową leasingobiorcy. Jest to
stopa procentowa, jaką Spółka musiałaby zapłacić, aby na podobny okres, w tej samej walucie i przy podobnych
zabezpieczeniach pożyczyć środki niezbędne do zakupu składnika aktywów o podobnej wartości co składnik
aktywów z tytułu prawa do użytkowania w podobnym środowisku gospodarczym.
Utrata wartości aktywów trwałych
Na dzień bilansowy Spółka dokonuje analizy w celu stwierdzenia, czy nie występują przesłanki wskazujące
na możliwość utraty wartości składników niefinansowych aktywów trwałych, w tym składnika aktywów z tytułu prawa
do użytkowania. Oceniając istnienie przesłanek świadczących o możliwości utraty wartości któregoś ze składników
aktywów, Spółka analizuje:
• przesłanki pochodzące z zewnętrznych źródeł finansowania, np.:
• utrata wartości rynkowej danego składnika aktywów odnotowana w ciągu okresu jest znacznie większa
od utraty, której można było się spodziewać w wyniku upływu czasu i zwykłego użytkowania,
• w ciągu roku nastąpiły lub nastąpią w niedalekiej przyszłości znaczące i niekorzystne dla Spółki zmiany
o charakterze technologicznym, rynkowym, gospodarczym, prawnym w otoczeniu, w którym Spółka
prowadzi działalność,
• wartość bilansowa aktywów netto Spółki sporządzającej sprawozdanie jest wyższa od wartości ich
rynkowej kapitalizacji.
• przesłanki pochodzące z wewnętrznych źródeł informacji, np.:
• dostępne są dowody, że nastąpiła utrata przydatności danego składnika aktywów lub jego fizyczne
uszkodzenie,
• dostępne są dowody pochodzące ze sprawozdawczości wewnętrznej świadczące o tym, że
ekonomiczne wyniki uzyskiwane przez dany składnik aktywów są lub w przyszłości będą gorsze od
oczekiwanych.
W przypadku, gdy stwierdzono istnienie takich przesłanek lub w razie konieczności przeprowadzenia corocznego
testu sprawdzającego, szacowana jest wartość odzyskiwalna danego składnika aktywów, w celu ustalenia
potencjalnego odpisu z tego tytułu. Dla potrzeb oceny utraty wartości aktywa grupuje się na najniższym poziomie,
dla którego występują możliwe do zidentyfikowania przepływy pieniężne. W sytuacji, gdy składnik aktywów nie
generuje przepływów pieniężnych, które są w znacznym stopniu niezależnymi od przepływów generowanych przez
inne aktywa, analizę przeprowadza się dla grupy aktywów generujących przepływy pieniężne, do której należy dany
składnik aktywów.
Wartość odzyskiwalna składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne odpowiada wartości
godziwej pomniejszonej o koszty doprowadzenia do sprzedaży tego składnika aktywów lub odpowiednio ośrodka
wypracowującego środki pieniężne, lub jego wartości użytkowej, zależnie od tego, która z nich jest wyższa. Wartość
odzyskiwalną ustala się dla poszczególnych aktywów, chyba że dany składnik aktywów nie generuje samodzielnie
wpływów pieniężnych, które są w większości niezależne od generowanych przez inne aktywa lub grupy aktywów.
Jeśli wartość bilansowa składnika aktywów jest wyższa niż jego wartość odzyskiwalna, ma miejsce utrata wartości
i dokonuje się wówczas odpisu do ustalonej wartości odzyskiwalnej. Przy szacowaniu wartości użytkowej
prognozowane przepływy pieniężne są dyskontowane do ich wartości bieżącej przy zastosowaniu stopy
dyskontowej przed uwzględnieniem skutków opodatkowania odzwierciedlającej bieżące rynkowe oszacowanie
wartości pieniądza w czasie oraz ryzyko typowe dla danego składnika aktywów. Odpisy aktualizujące z tytułu utraty
wartości składników majątkowych używanych w działalności kontynuowanej ujmuje się w tych kategoriach kosztów,
które odpowiadają funkcji składnika aktywów, w przypadku którego stwierdzono utratę wartości.
Na każdy dzień bilansowy Spółka ocenia, czy występują przesłanki wskazujące na to, że odpis aktualizujący z tytułu
utraty wartości, który był ujęty w okresach poprzednich w odniesieniu do danego składnika aktywów jest zbędny,
lub czy powinien zostać zmniejszony. Jeżeli takie przesłanki występują, Spółka szacuje wartość odzyskiwalną tego
składnika aktywów. Poprzednio ujęty odpis aktualizujący z tytułu utraty wartości ulega odwróceniu wtedy i tylko
wtedy, gdy od momentu ujęcia ostatniego odpisu aktualizującego nastąpiła zmiana wartości szacunkowych
stosowanych do ustalenia wartości odzyskiwalnej danego składnika aktywów. W takim przypadku, podwyższa się
wartość bilansową składnika aktywów do wysokości jego wartości odzyskiwalnej. Podwyższona kwota nie może
przekroczyć wartości bilansowej składnika aktywów, jaka zostałaby ustalona (po uwzględnieniu umorzenia), gdyby
w ubiegłych latach nie ujęto odpisu aktualizującego z tytułu utraty wartości w odniesieniu do tego składnika
aktywów. Odwrócenie odpisu aktualizującego z tytułu utraty wartości składnika aktywów ujmuje się niezwłocznie
jako przychód. Po odwróceniu odpisu aktualizującego, w kolejnych okresach odpis amortyzacyjny dotyczący
danego składnika jest korygowany w sposób, który pozwala w ciągu pozostałego okresu użytkowania tego