Okres leasingu to nieodwołalny okres, przez który leasingobiorca ma prawo do użytkowania bazowego składnika
aktywów, wraz z:
• okresami, na które można przedłużyć leasing, jeżeli można z wystarczającą pewnością założyć, że leasingobiorca
skorzysta z tego prawa; oraz
• okresami, w których można wypowiedzieć leasing, jeżeli można z wystarczającą pewnością założyć, że
leasingobiorca nie skorzysta z tego prawa.
Spółka ujmuje składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania oraz zobowiązanie z tytułu leasingu w dacie
rozpoczęcia. Datą rozpoczęcia okresu leasingu jest data, w której leasingodawca udostępnia bazowy składnik
aktywów do użytkowania przez leasingobiorcę.
Spółka korzysta z prawa zwolnienia ze stosowania wymogów wynikających z MSSF 16 w przypadku ujmowania:
• leasingu krótkoterminowego – leasing, który w dacie rozpoczęcia ma okres leasingu nie dłuższy niż 12 miesięcy.
Leasing, w którym wprowadzono opcję kupna nie jest leasingiem krótkoterminowym.
• leasingu dotyczącego aktywów o niskiej wartości – aktywa których jednostkowa wartość początkowa nowego
składnika przedmiotu leasingu nie przekracza 20 tys. zł, z wyłączeniem prawa wieczystego użytkowania gruntów.
W dacie rozpoczęcia Spółka wycenia składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania według kosztu.
Koszt składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania powinien zgodnie z MSSF 16 obejmować:
a) kwotę początkową wyceny zobowiązania z tytułu leasingu,
b) wszelkie opłaty leasingowe zapłacone w dacie rozpoczęcia lub przed tą datą, pomniejszone o wszelkie
otrzymane zachęty leasingowe,
c) wszelkie początkowe koszty bezpośrednie poniesione przez leasingobiorcę oraz,
d) szacunek kosztów, które mają zostać poniesione przez leasingobiorcę w związku z demontażem i usunięciem
bazowego składnika aktywów, przeprowadzeniem renowacji miejsca, w którym się znajdował lub
przeprowadzeniem renowacji bazowego składnika aktywów do stanu wymaganego przez warunki leasingu, chyba
że te koszty są ponoszone w celu wytworzenia zapasów. Leasingobiorca przyjmuje na siebie obowiązek pokrycia
tych kosztów w dacie rozpoczęcia albo w wyniku używania bazowego składnika aktywów przez dany okres.
W dacie rozpoczęcia Spółka wycenia zobowiązanie z tytułu leasingu w wysokości wartości bieżącej opłat
leasingowych pozostających do zapłaty w tej dacie. Opłaty leasingowe dyskontuje się z zastosowaniem stopy
procentowej leasingu, jeżeli stopę tę można z łatwością ustalić. W przeciwnym razie Spółka stosuje krańcową stopę
procentową leasingobiorcy.
Wartości niematerialne i prawne
Wartości niematerialne nabyte w oddzielnych transakcjach wykazuje się po koszcie historycznym pomniejszonym
o umorzenie i skumulowaną stratę z tytułu utraty wartości. Amortyzację nalicza się metodą liniową w
przewidywanym okresie użytkowania tych aktywów. Szacunkowy okres użytkowania oraz amortyzacja podlegają
weryfikacji na koniec każdego rocznego okresu sprawozdawczego, a skutki zmian tych szacunków odnoszone są
do przyszłych okresów. W Spółce nie występują wartości niematerialne o nieokreślonym okresie użytkowania.
Emitent ujmuje jako składnik wartości niematerialnych koszty zakończonych prac rozwojowych. Prace rozwojowe
Spółki klasyfikowane są jako prace rozwojowe w rozumieniu MSR 38 „Wartości niematerialne”, zgodnie z którym
do prac rozwojowych zaliczane jest między innymi projektowanie, wykonanie i testowanie wybranych rozwiązań w
zakresie nowych lub udoskonalonych materiałów, urządzeń, produktów, procesów, systemów lub usług.
Koszty te ujmowane są w bilansie jako składnik wartości niematerialnych po spełnieniu następujących warunków:
z technicznego punktu widzenia istnieje możliwość ukończenia składnika wartości niematerialnych, tak aby nadawał
się do użytkowania,
▪ istnieje możliwość udowodnienia zamiaru ukończenia składnika wartości niematerialnych oraz jego
użytkowania,
▪ istnieje zdolność do użytkowania składnika wartości niematerialnych,
▪ znany jest sposób, w jaki składnik wartości niematerialnych będzie wytwarzał prawdopodobne przyszłe
korzyści ekonomiczne,
▪ zapewnione są stosowne środki techniczne, finansowe i inne, które mają służyć ukończeniu prac
rozwojowych oraz użytkowaniu składnika wartości niematerialnych,
▪ istnieje możliwość wiarygodnego ustalenia nakładów poniesionych w czasie prac rozwojowych, które
można przyporządkować danemu składnikowi wartości niematerialnych.
Nakłady poniesione w okresie prowadzenia prac badawczych oraz nakłady nie spełniające w/w warunków,
ujmowane są jako koszty w rachunku zysków i strat w dacie ich poniesienia.
Okres użytkowania wyników zakończonych prac rozwojowych wynosi 5 lat i jest weryfikowany co najmniej na koniec
każdego okresu sprawozdawczego.
Wartości niematerialne przejęte przy połączeniu jednostek gospodarczych identyfikuje się i ujmuje odrębnie od
wartości firmy, jeśli spełniają one definicję wartości niematerialnych, a ich wartość godziwą da się wiarygodnie
wycenić. Koszt takich aktywów odpowiada ich wartości godziwej na dzień przejęcia.
Po początkowym ujęciu wartości takie wykazuje się po koszcie historycznym pomniejszonym o umorzenie
i skumulowaną stratę z tytułu utraty wartości w taki sam sposób, jak wartości niematerialne nabyte w oddzielnych
transakcjach. Wartości niematerialne o nieokreślonym okresie użytkowania nie są amortyzowane, lecz podlegają