Z dotychczasowych badań wynika, że zaburzenia krzepnięcia krwi, zwłaszcza w naczyniach płucnych, mogą towarzyszyć infekcji koronawirusem SARS-CoV-2 i przyczyniać się do ciężkiego przebiegu COVID-19. Co więcej, jedno z chińskich badań wykazało, że podwyższony poziom D-dimerów we krwi wiąże się ze złymi prognozami u pacjentów chorych na COVID-19. D-dimery są produktem rozpadu zakrzepów, a ich podwyższony poziom wskazuje na występowanie
zakrzepicy żylnej.
Wyniki autopsji pacjentów zmarłych z powodu COVID-19 wskazują na występowanie rozsianych mikrozakrzepów (rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe) w małych naczyniach płucnych i towarzyszącej temu nekrozie tkanek. Coraz więcej danych mówi też o tym, że w ciężkich przypadkach COVID-19 rośnie ryzyko zakrzepicy żylnej oraz
zatorowości płucnej, które znacznie zwiększają ryzyko zgonu. U chorych na COVID-19 dochodzi też do
zawałów serca i
udarów mózgu związanych z zakrzepami.
link Działanie przeciwzakrzepowe
1-MNA potwierdzają również badania poziomu 6-keto-PGF1α (stabilny metabolit PGI2) i tromboksanu B2 (TXB2) w krwi tętniczej. Pokazują one, że odpowiedź
przeciwzakrzepowa 1-MNA i jej siła korelują ze stężeniem 6-keto-PGF1α, odzwierciedlającym poziom uwalnianej do krwiobiegu prostacykliny PGI2
link