Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasad dokonywania oceny koncentracji przewidzianych w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (zwanego dalej „rozporządzeniem nr 139/2004”)1 , ponieważ Komisja, zezwalając warunkowo na przejęcie przez PKN Orlen kontroli nad Grupą Lotos, nie uwzględniła rynku parafin rafinowanych i odwadnianych oraz wosków parafinowych i produktów komponowanych na bazie parafin i nie dokonała oceny wpływu koncentracji na ten rynek.
Na poparcie tego zarzutu skarżąca podnosi, że w toku postępowania wyjaśniającego przedstawiono Komisji dowody wskazujące, iż rynek parafin rafinowanych i odwadnianych oraz wosków parafinowych i produktów komponowanych na bazie parafin jest powiązany z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podmioty uczestniczące w koncentracji. W piśmie w sprawie przedstawienia zarzutów wydanym przez Komisję brak jest odniesienia do tego rynku, co może wskazywać na nieuwzględnienie rzeczonego rynku przez Komisję w decyzji przy dokonywaniu oceny wpływu koncentracji na konkurencję.
Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasad dokonywania oceny koncentracji przewidzianych w art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 139/2004, ponieważ Komisja nie uwzględniła okoliczności, że przejęcie przez PKN Orlen kontroli nad Grupą Lotos wpłynie na dostęp do zaopatrzenia w surowiec podmiotów działających na rynku parafin rafinowanych i odwadnianych oraz wosków parafinowych i produktów komponowanych na bazie parafin, a ponadto nie uwzględniła powstałych na skutek koncentracji prawnych barier wejścia na ten rynek.
Na poparcie tego zarzutu skarżąca podnosi, że po przejęciu przez PKN Orlen kontroli nad Grupą Lotos dojdzie do skupienia w rękach jednego podmiotu całości surowca w postaci gaczy parafinowej (ciężkiej i lekkiej) wraz z całą infrastrukturą transportową i logistyczną na terytorium Polski, Litwy oraz Czech, wskutek czego ów podmiot będzie mógł dyktować warunki cenowe lub warunki związane z dostawą surowca nie tylko dla podmiotów obecnie funkcjonujących na tym rynku, ale także dla każdego podmiotu, który będzie chciał wejść na ów rynek w przyszłości. Powyższych trudności w prowadzeniu działalności nie będzie miała Orlen Południe S.A., spółka zależna w całości od PKN Orlen.
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 2 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 139/2004, ponieważ Komisja dopuściła do przejęcia przez PKN Orlen kontroli nad Grupą Lotos, mimo że taka kontrola może znacząco przeszkadzać skutecznej konkurencji na wspólnym rynku lub na znacznej jego części, w szczególności w wyniku stworzenia lub umocnienia pozycji dominującej PKN Orlen.
Na poparcie tego zarzutu skarżąca podnosi, że do tej pory jedyną konkurencją dla PKN Orlen na rynku produkcji i dystrybucji gaczy na obszarze Polski, Czech oraz Litwy była Grupa Lotos. Po przejęciu kontroli PKN Orlen będzie monopolistą.
Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 139/2004, ponieważ Komisja nie wskazała państwu członkowskiemu, że przejęcie przez PKN Orlen kontroli nad Grupą Lotos grozi znaczącym zakłóceniem konkurencji na rynku parafin rafinowanych i odwadnianych oraz wosków parafinowych i produktów komponowanych na bazie parafin mającym cechy rynku odrębnego na terytorium Polski.
Skarżąca podnosi ten zarzut tytułem ewentualnym na wypadek uznania, że rynek parafin rafinowanych i odwadnianych oraz wosków parafinowych i produktów komponowanych na bazie parafin nie ma zasięgu wspólnotowego. W takiej sytuacji w ocenie skarżącej rynek ten spełnia przesłanki uznania go za rynek odrębny.