W środę, trzy dni po wyborach prezydenckich i parlamentarnych grupa oficerów armii Gwinei Bissau – nazywająca siebie Najwyższym Dowództwem Wojskowym ds. Przywrócenia Porządku - odsunęła od władzy ubiegającego się o drugą kadencję prezydenta Umaro Sissoco Embalo i ogłosiła, że przejęła pełnię władzy w państwie.
W czwartek, kiedy krajowa komisja wyborcza miała ogłosić wyniki wyborów, w których z Embalo rywalizowało 11 kandydatów, w tym Fernando Dias, który wyrósł na lidera opozycji, armia poinformowała, że tymczasowym prezydentem został gen. Horta Nta Na Man.
Na początku października 2023 r. Embalo mianował go szefem sztabu prezydenta, dzień po tym, jak został on odwołany przez rząd ze stanowiska dowódcy gwardii narodowej. W Gwinei Bissau, podobnie jak w kilku innych francuskojęzycznych krajach Afryki, istnieje takie stanowisko, niezależnie od szefa sztabu armii, którym do środy był gen. Biague Na N’Tan, aresztowany przez zamachowców razem z innymi generałem, Tomasem Djassiegiem, który odpowiadał za bezpieczeństwo prezydenta.
W środę armia zatrzymała również byłego premiera Domingosa Simoesa Pereirę, pokonanego przez Embalo w wyborach w 2019 r.
Junta wojskowa zawiesiła działalność mediów, wprowadziła godzinę policyjną i zamknęła granice lądowe i międzynarodowe lotnisko w stołecznym Bissau. To ostatnie posunięcie uwięziło w kraju setki międzynarodowych obserwatorów wysłanych przez międzynarodowe i regionalne organizacje, w tym Wspólnotę Gospodarczą Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS) i Unię Afrykańską, których Gwinea Bissau wciąż jest członkiem.
Gwinea Bissau, położona nad Atlantykiem między Senegalem i Gwineą, stała się piątym krajem Afryki Zachodniej rządzonym przez juntę wojskową, obok Gwinei, Burkiny Faso, Mali i Nigru.
W tym niewielkim, liczącym niespełna 2 mln mieszkańców, kraju od czasu uzyskania niepodległości od Portugalii w 1973 r. przeprowadzono cztery zamachy stanu.
Z Monrovii Tadeusz Brzozowski (PAP)
tebe/ zm/